پلاسمودیوم اواله

 از ناد‌رترین گونه‌های آلوده کننده انسان است. از نظر مرفولوژیک شباهت‌های زیادی به مالاریه دارد. در سلول‌های میزبان دانه‌های شوفنر و بزرگی گلبولی اندکی کم‌تر از ویواکس دیده می‌شود. گلبول‌های قرمز انعطاف‌پذیر می‌شوند و در اثر تهیه گسترش نازک تا حدی کشیده شده و شبیه به تخم مرغ می‌گردند و در یک طرف پاره به نظر‌می‌آیند.

راهنمایی های پایه:

1. خون مویرگی باید از طریق سوراخ کردن نوک انگشت (فینگر استیک) یا خون وریدی از طریق خون گیری وریدی (ونیپانکچر) گرفته شود.
2. اسمیرهای خونی، حداقل دو اسمیر ضخیم و دو اسمیر نازک، باید در سریعترین زمان ممکن پس از جمع آوری خون تهیه شوند. تاخیر در تهیه اسمیرها می‌تواند باعث ایجاد تغییر در مورفولوژی انگل و ویژگیهای رنگ آمیزی شود.
3. نقاط شوفنر را میتوان با رنگ آمیزی گیمسا نشان داد که نسبت به رنگ آمیزی رایت یا رایت-گیمسا ارجح‌تر است.

در عفونت‌های ناشی از پلاسمودیوم اُوالی (P. ovale) ، اندازه‌ی گلبول‌های قرمز، نرمال یا مقداری بزرگ‌تر از حد نرمال (تا × 4/1 1) هستند. می‌توانند گرد یا بیضی شکل باشند و گاهی دارای لبه‌های دندانه‌دار هستند. در شرایط ایده‌ال، نقاط شوفنر در لام‌های رنگ شده با گیمسا مشاهده خواهند شد.

شکل حلقوی (رینگ‌ فرم)

شکل‌ حلقوی پلاسمودیوم اُوالی دارای سیتوپلاسم محکم و نقاط کروماتینی بزرگ می‌باشند.

تروفوزوئیت

تروفوزوئیت‌های پلاسمودیوم اُوالی دارای سیتوپلاسمی مقاوم و محکم،  نقاط کروماتینی بزرگ و شکلی فشرده تا مقداری نامنظم هستند.

گامتوسیت

گامتوسیت‌های پلاسمودیوم اُوالی گرد تا بیضی شکل هستند و ممکن است تقریبا تمام گلبول قرمز را پر کنند. رنگدانه‌های قهوه‌ای و درشت‌تر از پلاسمودیوم ویواکس دارند.

شیزونت

شیزونت‌های پلاسمودیوم اُوالی دارای 6 الی 14 مِروزوئیت  با هسته‌های بزرگ هستند که در اطرافشان توده‌‌‌ای از رنگدانه‌ به رنگ قهوه‌ای تیره مشاهده می‌شود.