مقدار بیلیروبین در ادرار میتواند آنقدر زیاد باشد که در شرایط دمای سرد (یخچال) رسوب کرده و بشکل کریستال درآیند. کریستالهای بیلیروبین معمولا بصورت خوشه یا دستههای کوچک سوزنی شکل به قطر ۲۰ تا ۳۰ میکرون دیده میشوند. اما فرمهای گرانولر و یا صفحه ای شکل نیز دیده میشود. این کریستالها همیشه به رنگ زرد – قهوهای هستند و حضور آنها نشان دهندهی مقادیر زیاد بیلیروبین در ادرار است. وجود این کریستالها بهوسیلهی آزمایش شیمیائی تائید میشود، به این معنی که کریستالهای بیلیروبین هنگامی مشاهده میشوند که تست غربالگری شیمیائی برای بیلیروبین مثبت باشد. این کریستالها فقط در ادرار اسیدی شکل میگیرند و موقع افزودن قلیا و یا اسیدهای قوی حل میشوند. بعنوان کریستالهای آبنرمال درنظر گرفته میشوند زیرا بیلیروبینوری بیانگر یک فرآیند بیماری متابولیک است. با اینحال از آنجا که این کریستالها بعد از دفع از طریق ادرار و سرد شدن آن (هنگام نگهداری نمونه ادرار در آزمایشگاه) ایجاد میشوند اغلب اوقات مشاهده نشده و معمولا گزارش نمیشوند.