علائم بالینی: علائم غیر اختصاصی عبارتند از تب، بی‌حالی و بی اشتهایی و علائم بارز آن اسپلنومگالی است که در بیش از ۹۰٪ مبتلایان دیده می‌شود، CML را به‌دلیل بزرگی قابل توجه طحال، لوسمی طحالی (leukemia splenic) می‌نامند.
اطلس
هماتولوژی
لوسمی میلوئیدی مزمن
علائم بالینی: علائم غیر اختصاصی عبارتند از تب، بی حالی و بی اشتهایی و علائم بارز آن اسپلنومگالی است که در بیش از ۹۰٪ مبتلایان دیده می‌شود، CML را به‌دلیل بزرگی قابل توجه طحال، لوسمی طحالی (leukemia splenic) می‌نامند.
علائم آزمایشگاهی: این لوسمی اغلب در افراد بالای ۴۰ سال دیده می‌شود، در CML لکوسیتوز شدیدی وجود دارد به طوری که تعداد لکوسیت‌ها بین ۵۰ تا ۱۰۰هزار در میلی‌متر مکعب در خون می‌رسند و حتی گاهی به ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار در میلی‌متر مکعب می‌رسند که ممکن است فرد دچار لکوستاز ( توقف لکوسیت‌ها در عروق کوچک) شود.
در خون محیطی انواع سلول‌های رده‌ی میلوئید وجود دارد و معمولاً تعداد میلوبلاست زیر۱۰٪ است. میلوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها هر دو بیشتر از سایر رده‌های سلولی وجود دارند، بازوفیلی به‌طور مداوم وجود دارد، ائوزینوفیلی و افزایش مطلق منوسیت‌ها در اغلب بیماران دیده می‌شود. در اکثر بیماران کم خونی وجود دارد ولی رنگ و اندازه‌ی گلبول‌های قرمز طبیعی است.
مغز استخوان: در مغز استخوان به طور مشخص تعداد سلول‌ها افزایش می‌یابد. نرموبلاست‌ها کاهش نشان می‌دهند. چربی‌های مغز استخوان از بین رفته و تیغه‌های استخوانی بر اثر لکوپوئز شدید نازک می‌شوند. آلکالن فسفاتاز نوتروفیل در ۹۰٪ مبتلایان به CML به شدت کاهش یافته یا وجود ندارد. از نظر سیتوژنتیک ترانس لوکاسیون کروموزوم ۹ و ۲۲ وجود دارد که به آن کروموزوم فیلادلفیا می‌گویند. کوبالامین سرم و ترانس کوبالامین‌ها در سرم افزایش دارد همچنین مورامیداز سرم نیز افزایش دارد.
