مطالعه موردی

مطالعه موردی بیمار شماره ۱۷، تشخیص شما چیست؟

یک مرد ۴۱ ساله با سابقه ۶ هفته تب و تعریق شبانه به مرکز درمانی مراجعه کرد. او ۲ کیلوگرم از وزن خود را از دست داده است و اخیراً سرفه‌های همراه با خلط  داشته است، تب او  پس از یک دوره آنتی بیوتیک فروکش نکرده است. روزی ۱۰ نخ سیگار می‌کشد و در هفته ۱۶ واحد الکل می‌نوشد. در معاینه، رنگ پریده و بدحال به نظر می‌رسد.

لنفادنوپاتی یا اسپلنومگالی قابل لمس دیده نمی شود. نتایج آزمایش خون او به شرح زیر است:

 

g/dl ۸٫۷ Hb
/l ۳۱۰×۱۰۹ Platelet
  Normal Urea and electrolytes
/l (differential normal) ۹٫۱*۱۰۹ WBC
mmol/l (NR 5-17 mmol/l) ۶۱ Bilirubin
U/1 (NR 5-40 U/I) ۱۳۷ AST
U/1 (NR 35-130 U/I) ۲۵۰ Alkaline phosphatase
U/1 (NR 10-48 U/I) ۲۱۵ CGT
g/1 (NR 5-40 g/1) ۳۴ Albumin
fl ۸۱ MCV
mm/hour ۹۱ ESR
  Normal Immunoglobin
عکس ایکس ری از قفسه سینه
سی تی اسکن شکم
سی تی اسکن
بیوپسی کبد
اسپیره مغز استخوان

لطفا پیش از مشاهده پاسخ سوالات زیر، سعی کنید نظر خودتان را در رابطه با نتایج این بیمار مطرح کنید.

1- نظر شما در مورد کلیشه رادیوگرافی (شکل ۱۷a) و سی تی اسکن قفسه سینه (شکل ۱۷b) چیست؟

رادیوگرافی قفسه سینه یک توده مدیاستن بزرگ را نشان می‌دهد که با بزرگ شدن غدد لنفاوی مرتبط است.

2- نظر شما در مورد سی تی اسکن شکم (شکل ۱۷c) چیست؟

سی تی اسکن شکم بزرگ شدن غدد لنفاوی خلفی صفاقی را بین محل اتصال عروق کلیوی و دو شاخه شدن آئورت نشان می‌دهد.

3- لاپاراتومی با طحال برداری (اسپلنوکتومی)، بیوپسی کبد (شکل ۱۷d) و بیوپسی غدد لنفاوی انجام شده است. آسپیراسیون مغز استخوان و ترفین بیوپسی (شکل ۱۷e) نیز صورت گرفته است. نظر شما در مورد بیوپسی کبد (۱۷d) و بیوپسی مغز استخوان (۱۷e) چیست؟

بیوپسی کبد نفوذ سلول‌های چند هسته‌‍ای بزرگ به کبد را نشان می‌دهدکه ظاهر سلول‌های Reed-Sternberg را دارند. ترفین بیوپسی مغز استخوان یک ناحیه غیرطبیعی را در یک انتهای هسته نشان می‌دهد که در بزرگنمائی قوی تر درگیری با بیماری هوچکین نیز مشخص است.

4- تشخیص شما چیست؟

مرحله IVB بیماری هوچکین با سلول های مختلط.

5- چه درمانی را پیشنهاد می‌کنید؟

بیماری هوچکین موضعی (به عنوان مثال، مراحل I و IA) به خوبی به رادیوتراپی پاسخ می‌دهد.

با این حال، علائم سیستمیک، درگیری بافت‌های بالا و زیر دیافراگم ( مرحله III) و درگیری خارج از سیستم لنفورتیکولار (به عنوان مثال، به کبد، مغز، ریه، سیستم عصبی مرکزی، پوست – مرحله IV) باید با  شیمی درمانی ترکیبی درمان شوند. روش های درمانی  مناسب عبارتند از

 MOPP (موستین، وین کریستین [Oncovin] پروکاربازین، پردنیزولون)

 ChlVPP (کلرامبوسیل، وینبلاستین، پروکاربازین، پردنیزولون)

 ABVD (آدریامایسین، BCNU، وین بلاستین، داکاربازین).

عوارض جانبی شیمی درمانی ترکیبی شامل سرکوب مغز استخوان، ریزش مو، حساسیت به عفونت و ناباروری است. خطر ابتلا به لوسمی میلوئید حاد در بیماران لنفومی که شیمی درمانی ترکیبی دریافت کرده اند افزایش می‌یابد،به ویژه اگر رادیوتراپی نیز دریافت کرده باشند.

شکل ۱۷f درگیری معده و انسداد پیلور توسط لنفوم غیرهوچکین درجه بالا (پیشرفته) را نشان می‌دهد. جریان باریم و علائم، هر دو با پرتودرمانی (شکل ۱۷g) بهبود یافتند.

درگیری معده و انسداد پیلور توسط لنفوم غیرهوچکین درجه بالا
درگیری معده و انسداد پیلور توسط لنفوم غیرهوچکین درجه بالا

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا