علامت داریر (Darier’s Sign) در ماستوسیتوم منفرد
تهیه و تنظیم: دکتر محمد قهری
شرایط بیمار
نوزاد دختر۱۰ ماهه ای با سابقه ۶ ماهه ضایعه پوستی بصورت متناوب خارش دار و متورم روی گردنش که به تدریج اندازه آن افزایش یافته بود به کلینیک پوست اطفال ارجاع شد. در معاینه فیزیکی، یک پلاک نازک، کاملا مشخص و برنزه روی گردن (تصویرA) مشاهده شد. ضایعه به مدت ۵ ثانیه محکم با یک آبسلانگ مالیده شد و در عرض چند دقیقه بصورت ادماتوز به همراه اریتم اطراف آن درآمد – یافته ای که به عنوان علامت داریر (تصویرB ) شناخته می شود.
تشخیص بیماری
تشخیص ماستوسیتوم انفرادی داده شد. ماستوسیتوم انفرادی شکل موضعی ماستوسیتوز پوستی است، وضعیتی که با تعداد بیش از حد ماست سل در پوست در غیاب بیماری سیستمیک ماست سل مشخص می شود. ماستوسیتوم های منفرد معمولاً در دوران نوزادی ایجاد می شوند و به تدریج در دوران کودکی برطرف می شوند. علامت داریر، که از دگرانولاسیون ماست سل و آزاد شدن هیستامین در هنگام مالش ضایعه پوستی ایجاد می شود، در اکثر ماستوسیتوم های منفرد دیده می شود و از تشخیص حمایت می کند (اگرچه این یافته معمولاً ظریف تر از آنچه در این بیمار مشاهده شده است) است. درمان با پماد گلوکوکورتیکوئید موضعی و در صورت نیاز دیفن هیدرامین خوراکی برای خارش و تورم انجام شد. پیگیری ماستوسیتوم منفرد معمولاً ضروری نیست مگر اینکه تغییرات غیرمنتظره ای در ارتباط با ضایعه وجود داشته باشد.
