عفونت استاف گوش، علائمی که باید جدی گرفته شود

عفونت استاف (staph infection) توسط باکتری استافیلوکوک ایجاد می‌گردد. این باکتری معمولاً روی پوست یافت می‌شود. استافیلوکوک معمولا باعث بیماری‌های پوستی مانند آبسه، کورک یا سلولیت می‌شود. اما می‌تواند گوش شما را نیز آلوده کند. البته استاف تنها میکروبی نیست که می‌تواند باعث عفونت گوش شود. اما یکی از علل شایع این بیماری است.

در ادامه این مطلب قصد داریم در مورد عفونت استاف گوش، علائم، علل، درمان و پیشگیری از آن بیشتر بدانیم. پس با ما همراه باشید.

عفونت استاف گوش چیست؟

عفونت گوش یکی از عفونت‌های رایجی است که ممکن است توسط عوامل میکروبی مختلفی ایجاد شود. به عنوان مثال باکتری سودوموناس یکی از شایع ترین علت اوتیت خارجی است. باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus) یکی از علل عفونت گوش به نام اوتیت حاد خارجی (AOE) است که به نام گوش شناگر (Swimmer’s Ear) نیز شناخته می‌شود.

این عفونت ممکن است توسط بسیاری از باکتری‌ها و قارچ های دیگر نیز ایجاد شود. اما چیزی که در این مطلب قصد دارین بررسی کنیم، عفونت استاف گوش است. این عفونت مجرای گوش را درگیر می‌کند که دارای بخش استخوانی و غضروفی است.

اکثر عفونت های استاف به راحتی با آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. اماسویه‌های خاصی مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)، به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند و درمان آن‌ها سخت است.

عفونت استاف گوش چگونه رخ می‌دهد؟

باقی ماندن آب در گوش یکی از دلایل اصلی بروز عفونت گوش است. آب اضافی در گوش محیطی مرطوب برای رشد استاف (یا سایر میکروب ها) ایجاد می‌کند و منجر به عفونت می‌شود.

سایر علل اوتیت خارجی عبارتند از:

رطوبت: تعریق بیش از حد در ناحیه گوش می‌تواند محیطی مرطوب و مناسب برای رشد میکروب‌ها ایجاد کند.

تروما: زمانی که گوش در اثر ضربه یا حین استفاده از گوش پاک‌کن آسیب ببیند یا چیزی در گوش گیر کند.

هدفون یا سمعک: اگر این دستگاه‌ها تمیز نباشند، می‌توانند باعث ورورد باکتری‌ها به گوش خارجی شوند.

اگزما یا پسوریازیس: این بیماری‌های پوستی می‌‌توانند گوش خارجی را تحت تاثیر قرار دهند.

درماتیت تماسی: این یک واکنش پوستی است که باعث ایجاد بثورات در گوش خارجی می‌شود.

MRSA: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نوعی استافیلوکوک اورئوس است که به برخی آنتی بیوتیک‌ها مقاوم است. در محیط رایج است و مانند سویه‌های غیر مقاوم استاف منتشر می شود. اگر ناحیه آلوده را لمس کنید و دست‌های خود را به طور کامل نشویید، می توانید MRSA را از فردی که به آن مبتلا است، دریافت کنید.

علائم عفونت گوش چیست؟

عفونت استاف گوش ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را ایجاد کند:

• گوش درد
• سرخی
• خارش
• تورم گوش خارجی
• ترشحات گوش
• پوسته‎های خشک در گوش خارجی
• به ندرت، عفونت استاف گوش خارجی می‌تواند باعث کاهش شنوایی نیز شود.

آیا عفونت استاف گوش خطرناک است؟

اینکه عفونت استاف چقدر جدی است به عوامل زیادی بستگی دارد. از جمله سویه باکتری عامل عفونت و سلامت زمینه‌ای شما.

بیشتر عفونت‌های استاف را می‌توان درمان کرد. اما برخی از آن‌ها در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها مقاومت می‌کنند. در این صورت عفونت گسترش یافته و به بافت یا اعصاب آسیب می‌رساند. در موارد شدید، عفونت وارد جریان خون شده و باعث سپسیس می‌شود.

یکی از عارضه‌های جدی عفونت‌های استاف در مجرای گوش خارجی، اوتیت بدخیم خارجی است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که عفونت از مجرای شنوایی خارجی به پایه جمجمه (استخوان گیجگاهی) گسترش یابد.

اوتیت خارجی بدخیم در افرادی که دیابت دارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایع‌تر است. اما در افرادی که این شرایط را ندارند نیز می تواند رخ دهد. این وضعیت می تواند به اعصاب جمجمه، بافت استخوانی آسیب برساند و در موارد شدید حتی منجر به مرگ شود. برای جلوگیری از اوتیت خارجی بدخیم، درمان سریع اوتیت خارجی مهم است. خوشبختانه اوتیت خارجی بدخیم سرطانی نیست و بسیار نادر است.

آیا لازم است به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که علائم زیر را برای چند روز تجربه کردید حتما برای درمان عفونت به پزشک مراجعه کنید.

• درد در گوش
• خارش گوش یا مجرای گوش
• از دست دادن شنوایی یا مشکل در شنوایی در یک یا هر دو گوش
• چرک یا ترشح از گوش، به خصوص اگر غلیظ، زرد، خونی یا بدبو باشد.
• علائمی که بدتر می شوند یا با وجود درمان ادامه می‌یابند
• علائم جدید مانند تب یا درد و قرمزی جمجمه پشت گوش

تشخیص عفونت گوش

خیلی اوقات پزشک می‌تواند عفونت استاف در گوش را تنها با معاینه‌ی ساده با اتوسکوپ تشخیص دهد. گاهی نیز سوابق بیمار، پرسش در مورد علائم و آزمایش برای وجود باکتری استاف در گوش لازم خواهد بود.

اگر عفونت شما شدید باشد، ممکن است لازم باشد پزشک با انجام سی.تی.اسکن یا ام.آر.آی اوتیت بدخیم خارجی را رد کند.

درمان عفونت استاف گوش

بهترین راه برای جلوگیری از جدی شدن عفونت استاف این است که در اسرع وقت تحت درمان قرار بگیرید و درمان تجویز شده توسط پزشک را با دقت دنبال کنید. این درمان‌ها مکن است شامل موارد زیر باشند:

قطره گوش آنتی بیوتیک

قطره گوش آنتی بیوتیکی یکی از رایج‌ترین درمان‌ها برای اوتیت خارجی است. قطره‌های گوش بر آنتی بیوتیک‌های سیستمیک ارجحیت دارند. زیرا معمولاً عوارض جانبی کمتری دارند و دارو را مستقیماً به محل عفونت می‌رسانند.البته تورم گوش می‌تواند استفاده از قطره‌های گوش را سخت کند.  برای درمان عفونت و جلوگیری از تشکیل باکتری های مقاوم، دقیقاً طبق دستور پزشک از قطره گوش استفاده کنید.

مسکن برای عفونت استاف گوش

پزشک شما ممکن است یک مسکن خفیف بدون نسخه مانند استامینوفن را برای تسکین هر گونه ناراحتی که تجربه می‌کنید توصیه کند.

چگونه از عفونت گوش جلوگیری کنم؟

در اینجا اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از اوتیت خارجی انجام دهید:

بعد از شنا یا حمام کردن از یک سشوار در محیط خنک استفاده کنید تا گوش‌های خود را خشک کنید.

پس از شنا یا استحمام، سر خود را به پهلو خم کنید و به آرامی لاله گوش خود را بکشید تا مجرای گوش صاف شود تا آب خارج شود.

هنگام شنا یا حمام کردن، از گوش‌گیر یا کلاه شنای مناسب برای جلوگیری از ورود آب به گوش‌هایتان استفاده کنید.

برای از بین بردن جرم گوش، چیزی را در گوش خود نچسبانید (مانند گوش پاک کن).

اگر پرده گوش لوله‌های تیمپانوستومی آسیب دیده، پس از حمام کردن یا شنا، چند قطره الکل در گوش خود بریزید. البته قبل از این کار حتما با پزشک مشورت کنید.

سخن پایانی

عفونت مجرای گوش بیشتر توسط باکتری‌ها، به ویژه استافیلوکوک، ایجاد می‌شود. آب یا رطوبت بیش از حد در گوش محیطی را برای رشد استاف ایجاد می‌کند که می‌تواند منجر به عفونت شود. علائم ممکن است شامل گوش درد، خارش، قرمزی و زهکشی باشد. درمان زود هنگام به جلوگیری از هرگونه عارضه و استفاده از اقدامات پیشگیرانه برای تمیز و خشک نگه داشتن گوش کمک می‌کند.

پس مراقب سلامت گوش‌هایتان باشید.