میوکاردیت سلول غول پیکر چیست و چگونه درمان میشود؟
میوکاردیت سلول غول پیکر (Giant Cell Myocarditis) یا به اختصار GCM نوع بسیار نادری از بیماری است که عضله قلب را ملتهب می‌کند. علت بروز آن ناشناخته است. اما امروزه با پیشرفت علم، محققان روش‌هایی را برای درمان این بیماری یافته‌اند. با این وجود هنوزهم امید به زندگی میوکاردیت سلول غول پیکر بستگی به زمان تشخیص و درمان دارد. در ادامه قصد داریم به بررسی این بیماری و راهکارهای درماین آن بپردازیم.
میوکاردیت سلول غول پیکر چیست؟
میوکاردیت نوع بسیار نادری از التهاب عضله قلب است. در این بیماری سلول‌های التهابی در کنارهم جمع می‌شوند و سلول‌های غول پیکری را تشکیل می‌دهند. این سلول‌های غول پیکر به عضله قلب حمله می‌کنند و باعث ایجاد زخم می‌شوند. این می‌تواند به سرعت منجر به مشکلات قلبی و پمپاژ خون شود. از آنجایی که میوکاردیت سلول غول پیکر اغلب کشنده است، بسیاری از افرادی که به آن مبتلا هستند نیاز به پیوند قلب دارند.
محققان هنوز به علت بروز این بیماری پی نبرده‌اند. اما علل احتمالی می‌تواند شامل عفونت‌ها، ناهنجاری‌های سیستم ایمنی، یا چیزی در ژن‌های بیمار باشد که احتمال ابتلا به GCM را افزایش می‌دهد.
از آنجایی که ۲۰ درصد از افرادی که به میوکاردیت سلول غول پیکر مبتلا می‌شوند، دارای اختلالات خود ایمنی نیز هستند، این شرایط ممکن است یکی دیگر از علل یا عوامل خطر باشد.
تفاوت بین میوکاردیت و میوکاردیت سلول غول پیکر چیست؟
میوکاردیت سلول غول پیکر یک نوع بسیار نادر از میوکاردیت است. معمولاً یک عفونت ویروسی باعث میوکاردیت میشود. اما محققان هنوز در حال کشف علت میوکاردیت سلول غول پیکر هستند.
چه کسانی به این بیماری مبتلا می‌شوند؟
اکثر افرادی که به GCM مبتلا می‌شوند، بزرگسالان یا افراد میانسال هستند. با این وجود هرکسی ممکن است فارق از جنسیت و یا سن درگیر این بیماری شود.
این بیماری بسیار نادر است. هر سال از ۱۰۰۰۰۰ نفر، تنها ۰٫۱۳ نفر درگیر این بیماری می‌شوند.
علائم چیست؟
علائم اولیه میوکاردیت عبارتند از:
- تپش قلب.
- درد قفسه سینه.
- تنگی نفس.
- مچ پا متورم.
- خستگی مفرط.
علائم میوکاردیت سلول غول پیکر اغلب به سرعت ایجاد میشود. اما ریتم‌های غیر طبیعی قلب دیرتر شروع میشود. بیش از نیمی از افراد مبتلا به میوکاردیت سلول غول پیکر آریتمی بطنی دارند که ریتم‌های قلبی خطرناکی است و می‌تواند باعث ایست قلبی شود.
در این بیماری ضربان قلب ممکن است خیلی سریع یا خیلی کند باشد. که می‌تواند باعث شود بیمار احساس سبکی سر داشته باشد یا از هوش برود.
افراد مبتلا به GCM ممکن است شوک قلبی نیز داشته باشند.
چگونه می‌توان این بیماری را تشخیص داد؟
پزشک یک نمونه (بیوپسی) از بافت قلب را برای تشخیص میوکاردیت سلول غول پیکر میگیرد. برای گرفتن نمونه، یک کاتتر در یک رگ خونی در گردن یا کشاله ران وارد میشود. از یک دوربین برای هدایت کاتتر به قلب استفاده می‌گردد. یک ابزار ویژه در داخل کاتتر، تکه ای از بافت قلب را میگیرد.
این نمونه به آزمایشگاه ارسال میشود و یک آسیب شناس آن تجزیه و تحلیل می‌کند. نتایج بیوپسی برای میوکاردیت سلول غول پیکر می‌تواند مشابه سایر بیماری‌هایی باشد که باعث التهاب عضله قلب میشود. (مانند سارکوئیدوز قلبی). به همین دلیل تشخیص دقیق مهم است. زیرا برنامه درمانی را تغییر می‌دهد.
روش آنالیز بیوپسی خطراتی را به همراه دارد. اما تنها راه برای اطمینان از ابتلا به این بیماری است. عوارض بیوپسی عضله قلب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- افیوژن پریکارد یا آب آوردن قلب
- تامپوناد قلبی که در آن فضای دور قلب، با خون یا مایع دیگری پر میشود و به قلب فشار وارد می‌کند.
- سوراخ شدن دیواره بطن
چه آزمایشاتی برای تشخیص این بیماری انجام میشود؟
پزشک برای تایید تشخیص خود ممکن است یکسری آزمایشات را نیز تجویز کند. این‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد.
- الکتروکاردیوگرام (EKG): بررسی فعالیت الکتریکی قلب
- اکوکاردیوگرام: برای نشان دادن نحوه عملکرد و دریچه‌های عضلات قلب
- کاتتریزاسیون قلبی: استفاده از کاتتر برای ارزیابی شرایط قلب و جریان خون
چگونه میوکاردیت سلول غول پیکر درمان می شود؟
هنوز درمان قطعی با دارو برای این بیماری یافت نشده است. در اغلب موارد بیماران به پیوند قلب نیاز خواهند داشت. اما پزشک ممکن است برای کاهش علائم و التهاب، داروهایی را تجویز کند. همچنین ممکن است در زمان انتظار برای پیوند قلب به یک دستگاه کمکی بطن نیاز داشته باشید.
داروهای مورد استفاده، داروهایی هستند که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند. به عنوان مثال:
سیکلوسپورین (Gengraf® یا Neoral®).
کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (Sterapred® of Rayos®).
آزاتیوپرین (Imuran® یا Azasan®).
عوارض جانبی درمان
عوارض جانبی شما ممکن است بسته به دارویی که مصرف می کنید، متفاوت باشد. معمولا عوارض جانبی شامل موارد زیر است.
- درد یا ضعف عضلانی
- سردرد
- قند خون بالا
- اسهال
- اختلال در خواب
در صورت ابتلا به این بیماری، چگونه از خودم مراقبت کنم؟
اگر به این بیماری مبتلا هستید، نباید حداقل برای سه تا شش ماه در ورزش‌های رقابتی شرکت کنید. برای انجام فعالیت‌های ورزشی و سنگین لازم است با پزشک مشورت نمایید.
همچنین اگر عوارض جانبی دارویی دارید یا متوجه بدتر شدن علائم شدید، با پزشک تماس بگیرید.
سخن پایانی
در دهه ۱۹۰۰، افراد مبتلا به GCM کمتر از سه ماه زنده می‌ماندند. امروزه، ۹۰ درصد از افراد مبتلا به میوکاردیت حداقل یک سال زندگی می‌کنند. این اتفاق را مدیون تشخیص و درمان سریع و توسعه داروهایی هستیم که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند.
البته این بیماری ممکن است در ۱۰ تا ۵۰ درصد افرادی که قلب جدیدی دریافت می‌کنند، بازگردد. این می‌تواند از چند هفته پس از پیوند تا نه سال بعد اتفاق بیفتد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است برای چند ماه نیاز به مصرف استروئید داشته باشید.
امیدواریم این مقاله مورد توجه شما قرار گرفته شد.
