آزمایش بیوره چیست؟ اصول و موارد استفاده از این تست

آزمایش بیوره (Biuret) یکی از تست‌های مورد استفاده برای آنالیز پروتئین‌ها است.

تجزیه و تحلیل پروتئین در آزمایشگاه‌های مختلف، به دلایل مختلفی انجام می‌شود. به عنوان مثال، در آزمایشگاه‌های بالینی، از تجزیه و تحلیل پروتئین‌های سرم می‌توان برای تعیین بیماری استفاده نمود.

آزمایش بیوره یک آزمایش رنگ سنجی است که به شناسایی پروتئین‌های خاص یا پیوندهای پپتیدی در آنالیت‌های داده شده کمک می‌کند.

در ادامه به بررسی اصول و کاربردهای این تست خواهیم پرداخت.

اصول آزمایش بیوره

همانطور که در بخش مقدمه گفته شد آزمایش بیوره یک آزمایش رنگ سنجی است که به شناسایی پروتئین‌های خاص یا پیوندهای پپتیدی در آنالیت‌های داده شده کمک می‌کند. پس از آن تکنیک اسپکتروفتومتری برای کمی سازی استفاده می‌شود.

آزمایش بیوره مستلزم آزمایش آنالیت‌ها با معرف‌‌های بیوره است. معرف بیوره مخلوطی از تارتارات سدیم پتاسیم (KNaC4H4O6 یا C4H4KNaO6)، سولفات مس (CuSO4) و هیدروکسید سدیم (NaOH) است.

هیدروکسید سدیم محلول را قلیایی می‌کند و تارتارات سدیم پتاسیم عامل شلاته کننده  (chelating agent.) است.

تارتارات سدیم پتاسیم به تثبیت یون‌های مس در مخلوط کمک می‌کند و حلالیت محلول قلیایی را حفظ می‌کند.

در صورت وجود پپتید، یون‌های مس  موجود در معرف بیوره منجر به تشکیل رنگ ارغوانی می‌شوند. سپس شدت رنگ بنفش با استفاده از اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری می‌شود. تشکیل رنگ بنفش نشان دهنده وجود پروتئین در آنالیت است.

موارد استفاده از آزمایش بیوره

آزمایش بیوره عمدتاً برای اهداف تشخیصی مانند تعیین پروتئین‌های سرم استفاده می‌شود. از دیگر کاربردهای این آزمون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• این آزمایش به تعیین نوع پروتئین در نمونه‌های ناشناخته کمک می‌کند.
• برای تعیین کمیت پروتئین با استفاده از اسپکتروفتومتر کاربرد دارد.
• می‌تواند به تعیین پروتئین در ادرار، CSF و سایر مایعات بدن کمک کند.
• آزمایش بیوره به تعیین وجود پروتئین‌های خاص در طول تجزیه و تحلیل غذا کمک می‌کند.

از مزایای آزمایش بیوره می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• ساده، سریع و کم هزینه است.
• می‌تواند نیتروژن را از پیوندهای پپتیدی تشخیص دهد.
• اجزای بسیار کمی در تست تداخل دارند.
• رنگ ثابت است، بنابراین انحراف کمتری ایجاد می‌کند.
• می‌تواند پروتئین‌هایی با حداقل چهار پیوند پپتیدی را شناسایی کند.

معرف ها و مواد مورد نیاز

معرف ها و مواد مورد نیاز برای آزمایش بیوره به شرح زیر است:

• محلول 1% CuSO4 (1 گرم CuSO4 در 100 میلی لیتر آب)
• 2 گرم تارتارات سدیم پتاسیم
• 10 میلی لیتر محلول 10% NaOH (10 گرم NaOH در 100 میلی لیتر آب)

رنگ محلول به دلیل وجود CuSO4 آبی است.

روش انجام آزمایش بیوره

برای انجام آزمایش بیوره ، کافی است مراحل زیر را دنبال کنید:

سه لوله آزمایش تمیز و خشک بردارید.

در لوله اول، 1 الی2 میلی لیتر نمونه بریزید.

در لوله دوم، 1 الی 2 میلی‌لیتر آلبومین تخم مرغ بریزید.

به لوله سوم نیز 1 الی 2 میلی‌لیتر آب مقطر اضافه کنید.

سپس، 1 الی 2 میلی‌لیتر معرف بیوره را به هر سه لوله اضافه کنید.

پس از آن، تمام لوله ها را به درستی تکان دهید تا معرف و نمونه (آنالیت ها) مخلوط شوند. سپس اجازه دهید مخلوط به مدت حداقل 5 دقیقه در لوله‌ها بماند.

در نهایت تغییر رنگ را مشاهده کنید.

تفسیر نتیجه

 جدول 1 تفسیر نتایج آزمایش بیوره را نشان می‌دهد.

معایب تست Biuret

اگرچه آزمایش بیوره یک تست مناسب برای بررسی پروتئین در نمونه‌های بالینی است. اما معایبی نیز دارد.

وجود اسید آمینه هیستیدین می‌تواند نتایج مثبت کاذب بدهد زیرا نیتروژن وجود دارد.

اگر بافر مورد استفاده برای خالص سازی پروتئین‌ها دارای نمک های آمونیوم و منیزیم باشد، می‌تواند آزمایش را مختل کند.

وجود کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها نیز می‌تواند مانع از ایجاد نتایج صحیح آزمایش شود.

آزمایش بیوره به تنهایی نمی‌تواند در تعیین کمیت پروتئین موجود در نمونه کمک کند. تجزیه و تحلیل اسپکتروفتومتری برای تعیین کمیت مورد نیاز است.

حساسیت آن کمتر از تست فولین لوری است.

سخن پایانی

آزمایش بیوره با نام آزمون پیوتروسکی نیز شناخته می‌شود. یک آزمایش شیمیایی برای تشخیص وجود پیوندهای پپتیدی در نمونه است. در حضور پپتیدها، یون مس موجب تشکیل یک ترکیب بنفش-ارغوانی می‌شود.