عفونت کلامیدیا واژن چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟
خانمها در طول زندگی خود ممکن است بارها دچار انواع مختلف عفونت واژن شوند. این مشکل نه تنها برای خانمها ناخوشایند است. بلکه میتواند رابطه جنسی آنها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. همچنین در صورت عدم درمان ممکن است خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن، ناباروری و سقط جنین را افزایش دهد.
عفونت واژن کلامیدیا (Chlamydia) یکی از مشکلات جدی برای بانوان است. کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است. اکثر زنان ممکن است به این نوع عفونت مبتلا شوند. اما علائم این عفونت چیست و چگونه میتوان آن را درمان نمود ؟ در این مقاله قصد داریم به بررسی عفونت کلامیدیا واژن بپرازیم. پس در ادامه با ما همراه باشید.
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا یک بیماری شایع مقاربتی (STD) است. این بیماری توسط باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد میشود. هر کسی ممکن است به کلامیدیا مبتلا شود. این بیماری اغلب علائمی ایجاد نمیکند. بنابراین ممکن است افراد متوجه ابتلا به آن نشوند. اما اگر درمان نشود، میتواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. به عنوان مثال ممکن است باعث آسیب دائمی به دستگاه تناسلی زنان شود. باردار شدن را دشوار یا غیرممکن کند. عفونت کلامیدیا واژن همچنین میتواند باعث حاملگی خارج از رحم شود.
کلامیدیا چگونه منتقل میشود؟
عفونت کلامیدیا واژن ممکن است از طریق فرد مبتلا و به واسطه رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی منتقل شود. همچنین یک فرد باردار میتواند کلامیدیا را در هنگام زایمان به نوزاد منتقل کند.
چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت کلامیدیا هستند؟
کلامیدیا در جوانان به ویژه زنان جوان شایعتر است. داشتن رابطه جنسی غیرایمن عدم استفاده از کاندوم، خطر ابتلا به این عفونت را افزایش میدهد.
علائم کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمیکند. بنابراین ممکن است متوجه نشوید که به این عفونت مبتلا هستید. اما حتی اگر علائمی نداشته باشید، باز هم میتوانید عفونت را به دیگران منتقل کنید.
عفونت کلامیدیا واژن یتواند علائم زیرا را در زنان ایجاد کند:
- ترشحات غیر طبیعی واژن که ممکن است بوی نامطبوع شدیدی داشته باشد
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- اگر عفونت گسترش یابد، ممکن است درد زیر شکم (شکم)، درد هنگام رابطه جنسی، حالت تهوع و تب ایجاد کند.
مردان نیز ممکن است حین رابطه جنسی به عفونت کلامیدیا مبتلا شوند. علائم این عفونت در مردان عبارت است از:
- ترشح از آلت تناسلی
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- درد و تورم در یک یا هر دو بیضه (اگرچه کمتر رایج است)
توجه داشته باشید که گاهی عفونت کلامیدیا ممکن است ناحیه رکتوم را نیز درگیر کند. در این صورت میتواند باعث درد رکتوم، ترشح و خونریزی هم در مردان و هم در زنان شود.
عفونت کلامیدیا واژن چه مشکلات میتواند ایجاد کند؟
در زنان، عفونت درمان نشده میتواند به رحم و لولههای فالوپ سرایت کند و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. PID میتواند باعث آسیب دائمی به سیستم تولید مثل گردد. درد طولانی مدت لگن، ناباروری و حاملگی خارج از رحم از عوارض دیگر عفونت کلامیدیا است. زنانی که بیش از یک بار به عفونت کلامیدیا مبتلا شدهاند در معرض خطر عوارض جدی سلامت باروری هستند.
مردان در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا اغلب مشکلات سلامتی خیلی جدی را تجربه نمیکنند. اما این عفونت گاهی اوقات میتواند اپیدیدیم (لولهای که اسپرم را حمل میکند) را آلوده کند. این میتواند باعث درد، تب و به ندرت ناباروری شود.
هم مردان و هم زنان میتوانند به دلیل عفونت کلامیدیا به آرتریت واکنشی (reactive arthritis) مبتلا شوند. آرتریت واکنشی نوعی آرتروز است که در واکنش به عفونتهای باکتریایی در قسمت دیگری از بدن به وجود میآید. معمولاً زمانی که یک فرد دچار عفونت میشود، سیستم ایمنی بدن او شروع به جنگیدن با عوامل خارجی میکند. در فرد مبتلا به آرتریت واکنشی، سیستم ایمنی بدن پس از بهبودی عفونت نیز ادامه مییابد و باعث تورم مفاصلی هم که دچار عفونت نبودهاند میشود. مفاصلی نظیر زانوها، پاها و مچ پا غالباً دچار آرتریت واکنشی شده و متورم و دردناک میشوند.
نوزادانی که از مادران آلوده به دنیا میآیند نیز ممکن است به عفونتهای چشمی و ذات الریه از مبتلا شوند.
کلامیدیا درمان نشده نیز ممکن است خطر ابتلا به HIV را افزایش میدهد.
کلامیدیا چگونه تشخیص داده میشود؟
اگر علائم کلامیدیا دارید یا اگر شریکی دارید که مبتلا به عفونت ناحیه تناسلی است، باید برای آزمایش به پزشک مراجعه کنید. افراد باردار نیز باید قبل از زایمان آزمایش دهند.
گروه های زیر در معرض خطر بالایی برای ابتلا به عفونت کلامیدیا واژن هستند. توصیه میشود این افراد سالانه مورد آزمایش قرار گیرند.
- زنان زیر 25 سال
- زنان مسنتری که شریک جنسی جدید یا متعدد دارند
آزمایشاتی برای تشخیص کلامیدیا وجود دارد. پزشک ممکن است از شما بخواهد که یک نمونه ادرار دهید. یا از یک سواب پنبهای برای گرفتن نمونه از واژن برای آزمایش کلامیدیا استفاده کند.
راههای درمان عفونت کلامیدیا واژن چیست؟
برای درمان این عفونت لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید.
آنتی بیوتیکها عفونت را درمان میکنند. شما ممکن است یک دوز آنتی بیوتیک را یکبار مصرف کنید، یا ممکن است لازم باشد هر روز به مدت ۷ روز دارو مصرف کنید. مهم است که تمام داروها را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف نمایید.
توجه داشته باشید که آنتی بیوتیکها نمیتوانند آسیب های دائمی ناشی از بیماری را ترمیم کنند. پس بهتر است پیش از اینکه عفونت عوارضی جدی ایجاد کند، حتما نسبت به درمان آن اقدام کنید.
برای جلوگیری از سرایت بیماری به شریک زندگی خود، تا زمانی که عفونت از بین نرود، نباید رابطه جنسی داشته باشید. اگر یک دوز آنتی بیوتیک مصرف کردید، باید 7 روز پس از مصرف دارو صبر کنید تا دوباره رابطه جنسی داشته باشید. اگر مجبورید به مدت ۷ روز هر روز دارو مصرف کنید، تا زمانی که مصرف تمام دوزهای داروی خود را به پایان نرسانید، دیگر نباید رابطه جنسی داشته باشید.
دقت داشته باشید که احتمال بروز مجدد عفونت کلامیدیا معمول است. بنابراین باید حدود سه ماه پس از درمان مجددا آزمایش دهید.
راه خانگی درمان عفونت کلامیدیا واژن
یکی از روش های موثر برای بهبود عفونت واژن آب درمانی است. معمولا فرد به توصیه پزشک به مدت 15 الی 20 دقیقه داخل آب مینشیند. میتوان به توصیه پزشک از موادی مانند سرکه، نمک یا بتادین نیز برای رفع عفونت استفاده نمود. آب درمانی به کمک سیتزبث یک راه مناسب برای کاهش و بهبو عفونت کلامیدیا واژن است. کافی است سیتزبث را از آب پر کرده و آن را روی توالت فرنگی قرار دهید.
از آنجایی که عفونت کلامیدیا می تواند منجر به آرتریت واکنشی و درد زانو شود، آب درمانی به کمک سیتزبث روی توالت فرنگی، میتواند از فشار زیاد به زانو نیز جلوگیری کند.
توجه داشته باشید که هیچ اقدامی را بدون تجویز پزشک انجام ندهید.
آیا میتوان از عفونت کلامیدیا پیشگیری کرد؟
تنها راه مطمئن برای پیشگیری از کلامیدیا عدم داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی پرخطر است. استفاده صحیح از کاندوم، خطر ابتلا یا انتشار کلامیدیا را تا حد زیادی کاهش میدهد.
سخن پایانی
عفونت کلامیدیا واژن یکی از عفونتهای منتقه از راه جنسی است. این عفونت میتواند هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار دهد و مشکلاتی جدی را به همراه داشته باشد. علائم این عفونت معمولا خیلی آشکار نیستند. به همین دلیل شناختن راههای ابتلا به این عفونت و انجام آزمایش روتین برای تشخیص زودهنگام آن بسیار مهم است.
آیا تا به حال به این عفونت مبتلا شدهاید؟ چه علائمی را تجربه کردید؟