عفونت تریکومونیازیس و راهکارهای جلوگیری از آن

عفونت تریکومونیازیس (Trichomoniasis)، یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس^[1] ایجاد می‌شود.

این بیماری معمولا در روستاها و مناطق دورافتاده شیوع بیشتری دارد و در مناطق شهری کمتر شایع است. اما بازهم احتمال بروز و شیوع آن وجود دارد.  هم زنان و هم مردان می‌توانند به تریکومونیازیس مبتلا شوند.

با ما همراه باشید تا به بررسی عفونت تریکوموناس بپردازیم.

علت ابتلا به عفونت تریکومونیازیس چیست؟

تریکومونیازیس توسط یک انگل تک یاخته تک سلولی کوچک، به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این انگل معمولا در طول تماس تناسلی از جمله رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بین افراد منتقل می‌شود.

دوره کمون این بیماری معمولا مشخص نیست. اما تصور می‌شود که بین چهار تا 28 روز باشد. لازم به ذکر است که این بیماری ممکن است هیچ گونه علائمی در فرد ایجاد نکند. اما فرد آلوده می‌تواند ان را انتقال دهد.

این عفونت، یکی از شایع ترین عفونت مقاربتی غیر ویروسی در سراسر جهان است. اما فقط حدود 30 درصد از افراد مبتلا، دارای علائم هستند.

علائم تریکومونیازیس چیست؟

علائم تریکومونیازیس معمولاً در عرض یک ماه پس از قرارگیری در معرض عفونت ایجاد می‌شود.

اما بیش از نیمی از مردم هیچ علامتی ندارند.

علائم تریکومونیازیس مشابه بسیاری از سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs) است، بنابراین گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است.

علائم در زنان

تریکومونیازیس در زنان می‌تواند باعث علائم زیر شود:

• ترشحات غیر طبیعی واژن که ممکن است غلیظ یا کف آلود و به رنگ زرد مایل به سبز باشد.
• ترشح بیش از حد معمولی که ممکن است بوی نامطبوع ماهی نیز داشته باشد.
• درد، تورم و خارش در اطراف واژن – گاهی اوقات قسمت داخلی ران نیز خارش می‌کند.
• درد یا ناراحتی هنگام دفع ادرار یا رابطه جنسی

علائم در مردان

تریکومونیازیس در مردان می‌تواند باعث علائم زیر شود:

• درد هنگام ادرار کردن یا هنگام انزال
• نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول
• ترشحات سفید از آلت تناسلی
• درد شدید در اطراف آلت تناسلی یا پوست ختنه گاه به ویژه در شب
• تورم و قرمزی در اطراف آلت تناسلی یا پوست ختنه گاه

چگونه به تریکومونیازیس مبتلا می‌شوید؟

همانطور که گفته شد، تریکومونیازیس توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود.

در زنان، این انگل عمدتاً واژن و مجرای ادرار را آلوده می‌کند.

در مردان، عفونت بیشتر مجرای ادرار را درگیر می‌کند. اما سر آلت تناسلی یا غده پروستات نیز در برخی موارد ممکن است عفونی شود.

این انگل معمولاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم منتقل می‌شود اما بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که انتقال غیرجنسی تریکومونا می‌تواند از طریق به اشتراک گذاشتن حوله، توالت فرنگی و استخرها نیز اتفاق بیفتد.

چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت تریکومونیازیس هستند؟

عوامل خطر ابتلا به تریکومونیازیس عبارتند از:

• داشتن شرکای جنسی متعدد
• سابقه سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs)
• رابطه جنسی محافظت نشده

عوارض ابتلا به این عفونت مقاربتی چیست؟

زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است مشکلات زیر را تجربه کنند:

• زایمان زودرس و قبل از موعد
• نوزادی با وزن کم
• انتقال عفونت به نوزاد

علاوه‌بر این، ابتلا به تریکومونیازیس باعث تحریک ناحیه تناسلی می‌شود. این امر ممکن است ورود سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) به بدن یا انتقال آن‌ها به دیگران را آسان تر کند. همچنین به نظر می‌رسد که تریکومونیاز باعث آسان‌تر شدن ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌شود.

تریکومونیازیس با افزایش خطر سرطان دهانه رحم یا پروستات نیز مرتبط است.

عفونت تریکومونیازیس درمان نشده می تواند ماه ها تا سال ها ادامه داشته باشد.

چگونه می‌توانم تریکومونیازیس را تشخیص دهم؟

اگر دچار علائم عفونت تریکومونیازیس بودید، به پزشک مراجعه کنید.

ممکن است آزمایش ادرار تجویز شود. یا نمونه‌ای از ترشحات از داخل واژن یا آلت تناسلی مردان گرفته شود. همچنین ممکن است پزشک آزمایش سایر عفونت‌های مقاربتی STIs) ) را پیشنهاد کند.

تریکومونیازیس چگونه درمان می‌شود؟

درمان عفونت تریکومونیازیس به شدت بیماری بستگی دارد. پزشک ممکن است برای درمان یک دوز بزرگ از آنتی‌بیوتیک‌ را تجویز کند. گاهی هم دوزهای کمتر طی یک دوره طولانی‌تر در طی چند روز تجویز می‌شوند.

دقت داشته باشید که تا 7 روز پس از درمان نباید هیچ‌گونه تماس جنسی داشته باشید. شریک جنسی شما نیز باید مورد آزمایش و درمان قرار گیرد. حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد.

اگر علائم شما پس از درمان از بین نرفت، با پزشک صحبت کنید.

چگونه می‌توان از تریکومونیازیس پیشگیری کرد؟

تریکومونیازیس معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده منتقل می‌شود.

یکی از دلایلی که این عفونت به‌راحتی پخش می‌شود این است که تعداد زیادی از افراد آلوده (تا 70٪ ) هرگز علائمی ندارند. به همین دلیل ممکن است قبل از اینکه متوجه شوید به این بیماری مبتلا هستید، دیگران را آلوده کنید.

موثرترین روش برای پیشگیری از تریکومونیازیس استفاده از کاندوم در طول مقاربت واژینال، دهانی یا مقعدی است. انجام رابطه جنسی ایمن همچنین به محافظت در برابر سایر عفونت‌های مقاربتی کمک می‌کند.

آیا عفونت ادراری می‌تواند باعث تریکومونیازیس شود؟

خیر، عفونت دستگاه ادراری (UTI) باعث تریکومونیازیس نمی‌شود.

آیا عفونت تریکومونیازیس مسری است؟

بله، مسری است. بسیاری از مردم از ابتلا به آن آگاه نیستند و ناآگاهانه آن را به شریک جنسی خود منتقل می کنند.

آیا این عفونت، 100% قابل درمان است؟

بله. عفونت تریکومونیازیس با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است.

آیا تریکومونیازیس به خودی خود از بین می‌رود؟

خیر. تریکومونیازیس به خودی خود از بین نمی‌رود. برای درمان عفونت به آنتی بیوتیک نیاز دارید.

آیا ممکن است بیش از یک بار به عفونت تریکومونیازیس مبتلا شوم؟

احتمال ابتلای چندباره به این عفونت وجود دارد. تقریباً از هر 5 نفری که درمان را دریافت می‌کنند، 1 نفر در عرض سه ماه دوباره مبتلا می‌شود. برای جلوگیری از عفونت مجدد، شما و شریک جنسیتان باید همزمان تحت درمان قرار بگیرید. پس از اتمام درمان، باید یک هفته قبل از برقراری رابطه جنسی صبر کنید تا به دارو زمان داده شود تا اثر کند و علائم از بین بروند.

آیا تریکومونیازیس نوعی کلامیدیا است؟

خیر. تریکومونیازیس و کلامیدیا دو عفونت متفاوت هستند.

سخن پایانی

تریکومونیاز یک عفونت تناسلی است که توسط یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند علائمی مانند ترشحات زرد یا سبز، خارش و سوزش در ناحیه تناسلی و درد هنگام ادرار کردن را ایجاد کند. تشخیص و درمان این عفونت مهم است زیرا ممکن است برای زنان باروری و برای مردان روی سلامت تولید اسپرم تاثیر منفی داشته باشد. درمان این عفونت با داروهای ضد انگل صورت می‌گیرد و همچنین پیشگیری از این عفونت با استفاده از کاندوم توصیه می‌شود.

واژه نامه