ترایکوفایتون تونسورانس

ترایکوفایتون تونسورانس
(a) مشخصات کلنی: در محیط سابورو دکستروز آگار دارای رشد نسبتا آهسته‌ای است. کلنی‌های این درماتوفیت به چهارشکل یا حالت دیده می‌شوند: کلنی‌های کاسه‌ای شکل، کلنی‌های مغزی شکل، کلنی‌های چین‌دار و بالاخره کلنی‌های مسطح. استرینی که بیشتر از بقیه از موارد بالینی جدا می‌شود مسطح و دارای حالت پودری بوده، به رنگ زرد کرم می‌باشد. گاهی رنگ کلنی‌ها به صورتی متمایل می‌شود بویژه در مواقعیکه تولید رنگدانه توسط قارچ زیاد باشد. کلنی واریته سولفورئوم دارای سطحی صاف و کمی پودری شکل، به رنگ زرد پررنگ و تا حدودی شبیه به کلنی اپیدرموفیتون فلوکوزوم می‌باشد. عفونت‌های ناشی از واریته اخیرعلائم التهابی شدیدی داشته و دراغلب حالات با زخم‌های جلدی همراه است. کلنی واریته اکوئینوم عمدتا به شکل کوه آتشفشان و یا کاسه‌ای شکل است ولی در برخی موارد مرکز آن ممکن است برجسته باشد. در بعضی مناطق تنها یکی از واریته‌های تونسورانس دیده شده و بومی آن منطقه به شمار می‌رود. پشت کلنی‌ها معمولا به سبب تولید رنگدانه‌های محلول، رنگین است. این رنگدانه‌ها معمولا زرد مایل به قهوه‌ای تا قرمز گل اخرائی یا قرمز ماهوتی پررنگ بوده و گاهی در محیط منتشرمی‌شوند.
(b) مشخصات میکروسکوپی: از خصوصیات میکروسکوپی این قارچ وجود تعداد فراوان میکروکونیدیا با اندازه‌های متغیر (5-2×7-3 میکرون) و اشکال متنوع است. معمولا گرزی یا اشکی شکل بوده، اغلب از یک ساقه بلند تولید شده و زنجیره‌ای از کونیدیا را بر روی یک میسلیوم ایجاد می‌کنند. میکروکونیدی‌ها زنجیروار بدنبال یکدیگر قرار گرفته و از کنار هم قرار گرفتن زنجیره‌های مختلف توده‌های میکروکونیدیا ایجاد می‌شوند. انتهای میسلیوم‌های برنده میکروکونیدی‌ها کلفت بوده و معمولا کشیده‌اند. ممکن است برخی از میکروکونیدی‌ها متورم شده شبیه بادکنک گردند. برخی اوقات نیز ممکن است کونیدی‌های نازک و چنگالی شکل دیده شوند که در حاشیه و یا روی میسلیوم‌های کج و بد شکل قرار گرفته و شبیه به هزارپا شوند. ماکروکونیدیا بندرت تشکیل می‌شود و بعضی اوقات ماکروکونیدی‌های بد شکل و نامنظم که دیواره‌های نسبتا ضخیم دارند نیز ممکن است در محیط آگار عصاره مخمر(yeast extract agar) مشاهده شوند. آن‌ها شامل 10 تا 12 سلول می‌باشند. مشاهده کلامیدوکونیدیا، میسلیوم‌های راکتی شکل و ساختمان‌های نامنظمی شبیه آرتروکونیدیا در این قارچ شایع است. با توجه به اینکه ترایکوفایتون تونسورانس در محیط‌های کشت فاقد تیامین رشد بسیار کمی داشته و یا ممکن است رشد نکند، به کمک این خصوصیت میتوان آن را از ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون منتاگروفایتیس تشخیص داد. برای رشد ترایکوفایتون مگنینی نیز وجود اسیدآمینه هیستیدین ضروری است و از این ویژگی نیز برای تفکیک این دو نوع درماتوفیت میتوان استفاده کرد. علاوه بر این کچلی‌سرناشی از ترایکوفایتون تونسورانس به شکل اندوتریکس و کچلی ناشی از ترایکوفایتون مگنینی به حالت اکتوتریکس می‌باشد.