موکور-موکور سیرسینلوئیدس-موکور راموسیسیموزوس

موکور: بعضی از گونه‌های این جنس نظیر موکور راموسیسیموزوس (M.ramosissimosus)، سیرسینه لوئیدس (M.cricinelloides)، ایندیکوس (M.idicus) و راسموسوس (M.racemosus) قادرند در افراد مستعدی چون مبتلایان به کتواسیدوز دیابتی، بیماری‌های متعدد ریوی، جلدی، مغزی و به طور کلی احشائی ایجاد کنند. همچنین اسپورهای این دسته از قارچ‌ها آلرژن بوده و درصورت وجود زمینه مستعد، توانائی ایجاد حساسیت در انسان را دارا می‌باشند.  

موکور سیرسینلوئیدس: کلنی آن دارای رشد سریع و به رنگ خاکستری دودی و به ارتفاع تا 2 سانتی‌متر می‌رسد. پشت کلنی زرد یا کرم رنگ و دارای بوی معطر می‌باشد. اسپورانژیوسپورها دو نوع هستند، یک نوع طویل که اسپورانژیوم بزرگ، قهوه‌ای رنگ، پراز اسپور ایجاد می‌نماید و شاخه شاخه می‌شود و در نوع دوم که اسپورانژیوفورها کوتاه بوده و اسپورانژیوم کوچک به اندازه تقریبی 25 میکرون از آن خارج می‌شود.  
اسپورانژیوم‌های بزرگ ابتدا سفید رنگ و سپس قهوه‌ای متمایل به سبز، کروی و به اندازه 40 تا 84 و گاهی تا 108 میکرون بوده و اغلب آن‌ها دارای سرهای حبابی شکل مشخصی می‌باشند. اسپورانژیوم‌های کوچک دارای دیواره بی‌رنگ و صاف هستند. کولوملا بی‌رنگ و به اشکال مختلف و به اندازه 35 میکرون می‌باشند. اسپورها کوتاه، بیضی و به اندازه 4 تا 7 میکرون می‌باشد و ممکن است بشکل مخمرهای جوانه زننده دیده شوند. ممکن است تعداد اندکی کلامیدوکونیدیا دارای دیواره ضخیم دیده شوند که معمولا در اسپورانژیوفورها مشاهده می‌گردند. قطر کلامیدوکونیدیا معمولا کمتر از 21 میکرون است. موکور سیرسینلوئیدس زایگوسپور ندارد و در دمای 37 درجه سانتی‌گراد رشد می‌کند.

موکور راموسیسیموزوس: دارای کلنی پرزی و برنگ دارچین یا خاکستری زیتونی رنگ است. این قارچ دارای اسپورانژیوم‌هائی به قطر 15تا70 میکرون می‌باشد. اسپورانژیوم‌ها کوچک و فاقد کولوملا بوده و اسپورها بیضی یا کروی شکل می‌باشند.