اسپوروتریکس:
ساختمان ظاهری: در محیط سابورودکستروز آگار معمولا کلنیهای مومی شکل، چیندار، برنگ سفید تا کرم رشد نموده و کم کم برنگ قهوهای یا سیاه در میآیند. در کشتهای کهنه تر کلنی به شکل چرمی با سطحی صاف یا چین دار درآمده و اغلب قسمت مرکزی آن برآمده میباشد. رنگ کلنی ثابت نبوده و در استرینهای مختلف متفاوت است. حتی با پاساژ یک استرین خاص رنگ کلنی تغییر میکند. اغلب استرینها با گذشت زمان سیاه رنگ میشوند.
ساختمان میکروسکوپی: دارای میسلیومهای منشعب، ظریف به قطر 1 تا 2 میکرون با دیواره عرضی همراه با کنیدی های گلابی شکل می باشد. میسلیوم ها اغلب به شکل موازی کنار یکدیگر قرار میگیرند. کنیدیوفورها معمولا به اندازههای مختلف بوده با میسلیوم زاویه قائمه تشکیل میدهند. قطر کنیدیوفور در قسمت پایه 1 تا 2 میکرون است اما انتهای آن باریک گشته و به قطر 0/5 تا 1 میکرون میرسد. انتهای کنیدیوفور ممکن است پهن شده و تشکیل یک وزیکول دندانهدار را بدهد. کنیدیها شفاف، بیضوی، به قطر 3-6 × 3-2 میکرون در کنار میسلیوم یا در انتهای کونیدیوفور بوجود میآیند.