کلید تشخیص: گرانول
• گرانولها در محلول 5تا10 درصد هیدروکسیدپتاسیم آماده شده و بمدت 1تا2 ساعت باقی میمانند. سپس به نرمی فشارداده شده تا برای مشاهده اجزای داخلی خود زیر میکروسکوپ مناسبتر شوند. گرانولها را باید ازدستجات نوتروفیلی تشخیص داد.
• حضورهایفی در گرانولها را با عدسی قوی میکروسکوپ میتوان تشخیص داد. اگر هایفیهای پهن دیده نشوند احتمالا گرانول مربوط به یک عامل اکتینومیستی است.
• میتوان بعد از آماده کردن دانهها مطابق فوق آنها را با روش پریودیک اسید شیف، اسید فست و نیز گیمسا رنگآمیزی نمود. دانه مربوط به یومایستوماها در آزمایش میکروسکوپی میسلیومهائی به قطر 4تا7 میکرون، منشعب با تیغههای میانی و کلامیدوکونیدیهائی به قطر14میکرون نشان میدهند. بین میسلیوم و کلامیدوکونیدیها را ماده سیمانی احاطه کرده است و به همین علت است که دانهها سفت و سخت میباشند.
• دانههای اکتینومایستوما دارای جدار ناهموار و ضخیم بوده ازرشتههای باریک و ظریف تشکیل شدهاند که قطر آنها 5/1تا2 میکرون و یا کمتراز یک میکرون میباشد. این رشتهها منشعب بوده بین آنها را ماده سیمانی پرمیکند و برآمدگیهای چماقی شکل یا انگشت مانندی از جداردانه خارج میشوند.