برای کمک به تشخیص و در برخی موارد ارزیابی شدت بیماری قلبی، از جمله نارسایی احتقانی قلب (CHF)
هنگامی که در طول درمان بیماری قلبی یا بعد از یک حمله ی قلبی، علائمی مانند تنگی نفس، خستگی، تجمع مایعات اضافی در شکم و تورم مچ پا و پاها بروز کرده باشد، این آزمایش درخواست می‌شود.
نمونه خون وریدی
خیر.
پپتید ناتریورتیک نوع B (یا BNP) و پپتید ناتریورتیک نوع N-terminal pro b (یا NTproBNP) از نظر مولکولی از نوع پپتید (پروتئین‌های کوچک) هستند که یا هورمون می‌باشند و یا بخشی از پپتید هستند که زمانی حاوی هورمون بوده است.
آن‌ها به‌طور مداوم در مقادیر کم در قلب تولید می‌شوند و وقتی قلب احساس کند که باید سخت‌تر کار کند، در مقدار بیشتری آزاد می‌شود. این مسئله از حبس مایعات و انبساط حجم سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها پشتیبانی می کند.
متعاقباً، عضله قلب کشیده شده و سخت کار می‌کند تا خون را در شرایط استراحت طبیعی پمپاژ کند. آزمایشات BNP و NT-proBNP به منظور تشخیص و بررسی نارسایی قلبی، سطح این دو ماده را در خون اندازه گیری می‌کنند. این دو آزمایش نباید با هم استفاده شوند و همپنین جایگزین یکدیگر نمی‌باشند. پزشک باید یکی از این دو آزمایش را برای بیمار تجویز کند.
توجه به این نکته مهم است که نارسایی قلبی اصطلاحی نادرست است زیرا در این حالت قلب همچنان خون را پمپاژ می‌کند، فقط در انجام این کار مشکل دارد.
اگر پزشک قصد درمان نارسایی قلبی شما را دارد، بسته به شدت بیماری روش‌های مختلفی را در نظر می‌گیرد. BNP در ابتدا پپتید ناتریورتیک مغزی نامیده می شد زیرا اولین بار در بافت مغز یافت شد (همچنین برای تمایزآن از پروتئین مشابه ساخته شده در دهلیزها یا بخش‌های فوقانی قلب که ANP نامیده می‌شود).
BNP در واقع توسط سلول‌های بطن چپ قلب تولید می‌شود. بطن چپ محفظه اصلی پمپاژ قلب است و وظیفه ارسال اکسیژن خون از ریه‌ها به سایر قسمت‌های بدن را بر عهده دارد. این امر با حجم و فشار خون و فعالیت‌هایی که قلب باید در پمپاژ خون در بدن انجام دهد همراه است.
مقادیر کمی از پروتئین پیش ساز، pro-BNP، به طور مداوم توسط قلب تولید می‌شود. سپس Pro-BNP توسط آنزیمی به نام کورین به دو بخش تقسیم می‌شود تا هورمون فعال BNP و یک قطعه غیرفعال، NT-proBNP را در خون آزاد کند.
هنگامی که بطن چپ قلب در پمپاژ مقدار کافی خون به بدن مشکل دارد، غلظت BNP و NTproBNP تولید شده می‌تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد. این ممکن است در بسیاری از بیماری‌هایی که قلب و سیستم گردش خون را تحت تأثیر قرار می‌دهند، رخ دهد. افزایش BNP یا NT-proBNP در گردش خون، ظرفیت کاهش یافته برای تحویل خون اکسیژن دار را به بدن نشان می‌دهد.
آزمایش BNP یا NT-proBNP در درجه اول برای کمک به تشخیص، پشتیبانی از تشخیص و در برخی موارد ارزیابی شدت نارسایی قلبی انجام می‌شود. این دو آزمایش هردو باهم درخواست نمی‌شوند. پزشک باید یکی یا دیگری را درخواست دهد.
از آزمایش BNP یا تست NT-proBNP می‌توان همراه با سایر آزمایش‌های مربوط به بیومارکرهای قلبی (برای تشخیص استرس قلبی و آسیب آن) و یا همراه با آزمایش‌های عملکرد ریوی (برای تشخیص علل تنگی نفس) استفاده کرد.
اشعه ایکس قفسه سینه و آزمایش سونوگرافی به نام اکوکاردیوگرافی نیز ممکن است انجام شود. پزشک همچنین ممکن است یک تست استرس (با کمک تردمیل) درخواست کند.
نارسایی قلبی می‌تواند با سایر شرایط اشتباه شود و حتی ممکن است به همراه سایر بیماری‌ها و مشکلات در بدن وجود داشته باشد. بررسی سطح BNP و NT-proBNP می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بین نارسایی قلبی و سایر مشکلات مانند بیماری ریه تفاوت قائل شوند. تشخیص دقیق مهم است زیرا درمان‌ها اغلب متفاوت هستند و باید در اسرع وقت شروع شوند.
اگرچه BNP و NT-proBNP معمولاً برای تشخیص نارسایی قلبی استفاده می‌شوند، اما افزایش سطح این دو، در افرادی که حمله قلبی داشته‌اند، ممکن است نشان دهنده افزایش خطر عود مجدد بیماری باشد. بنابراین، یک پزشک ممکن است از BNP یا NT-proBNP برای بررسی خطر بیماری قلبی مجدد در فردی که دچار حمله قلبی شده، استفاده کند.
هنگامی که علائم و نشانه‌هایی دارید که می‌تواند به دلیل نارسایی قلبی باشد، آزمایش BNP یا NT-proBNP انجام می‌شود. علایم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
وقتی در شرایط بحران هستید و یا علائمی دارید که می‌تواند ناشی از نارسایی قلبی باشد، ممکن است آزمایش در اورژانس یا تخت بیمارستان انجام شود و پزشکان باید به سرعت تشخیص دهند که ادچار نارسایی قلبی شده‌اید یا از نظر پزشکی مشکل دیگری دارید. چندین آزمایش BNP یا NT-proBNP ممکن است در یک دوره زمانی انجام شود که شما تحت درمان نارسایی قلبی قرار گیرید تا اثرات درمانی را کنترل کنید.
نتایج بالاتر از حد نرمال نشان می‌دهد که شما درجاتی از نارسایی قلبی دارید و سطح BNP یا NT-proBNP در خون ممکن است به شدت آن مربوط باشد.
سطوح بالاتر BNP یا NT-proBNP اغلب نیاز به درمان تهاجمی دارد. در برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن، ممکن است نشانگرها همچنان بالا بمانند و نمی‌توان از آن‌ها برای کنترل پاسخ استفاده کرد.
نتایج طبیعی نشان می‌دهد که علائم و نشانه‌ها احتمالاً به دلیل چیزی غیر از نارسایی قلبی است افزایش یافته‌اند.
سطح BNP و NT-proBNP در بیشتر افرادی که از داروهای درمانی برای نارسایی قلبی استفاده می‌کنند، (مانند مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)، بتا بلاکرها و دیورتیک‌ها) کاهش مییابد.
سطح BNP و NT-proBNP در غیاب بیماری با افزایش سن نیز افزایش مییابد.
سطح NT-proBNP و BNP ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کلیه به دلیل کاهش پاکسازی (کلیرانس) افزایش یابد. افراد چاق ممکن است غلظت کمتری از BNP یا NT-proBNP داشته باشند.
با وجود اینکه هر دو BNP و NT-proBNP با اختلال در بطن چپ افزایش می‌یابند و می‌توان از هرکدام از آن‌ها برای تشخیص یا پایش درمانی استفاده کرد، اما این دو قابل جایگزینی با یکدیگر نیستند و نتایج آن‌ها را نمی‌توان مستقیما باهم مقایسه کرد.
طبق اعلام انجمن قلب آمریکا، بیش از ۶ میلیون نفر در ایالات متحده با نارسایی قلبی زندگی می‌کنند و تعداد آن‌ها رو به افزایش است.
تخمین زده می‌شود که از هر پنج بزرگسال آمریکایی ۴۰ سال به بالا، یک نفر در طول زندگی خود دچار نارسایی قلبی می‌شود. اگر شرایطی مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا یا دیابت دارید یا سکته قلبی را تجربه کرده‌اید، ممکن است در معرض خطر افزایش نارسایی قلبی باشید. سایر عوامل خطر شامل مصرف دخانیات، مصرف الکل و چاقی است.
برای کسب اطلاعات در مورد درمان، به وبسایت انجمن قلب آمریکا در مورد نارسایی قلب مراجعه کنید.