وقتی تریگلیسیریدها به طور قابل توجهی افزایش یابد.(بالاتر از 400 میلیگرم در دسیلیتر) یا شرایط دیگری دارید که بر دقت LDL-C محاسبهای تأثیر میگذارد.
یک نمونه خون که از ورید بازو گرفته میشود.
خیر
آزمایش مستقیم کلسترول با چگالی کم (LDL-C) میزان کلسترول LDL را که گاهی کلسترول "بد" نامیده میشود، در خون اندازهگیری میکند. افزایش سطح LDL-C با افزایش خطر تصلب شرایین (آتروسکلروزیس) و بیماری قلبی همراه است.
معمولاً سطح LDL-C شما با استفاده از مقادیر اندازهگیریشده اجزای یک پنل چربی استاندارد محاسبه میشود: کلسترول تام، کلسترول با چگالی بالا (HDL-C) و تریگلیسیرید.
با استفاده از یک معادله ریاضی میتوان مقدار LDL-C را از سه مقدار اندازهگیری شده تعیین کرد. هنگامی که سطح تریگلیسیرید طبیعی است، مقدار LDL-C محاسبه شده با مقادیر مستقیما اندازهگیری آن به طور دقیق مشابه است و میتوان آن را بدون هزینه اضافی به عنوان بخشی از پروفایل لیپید انجام داد.
در بیشتر موارد، LDL-C محاسبهای تخمین مناسبی از مقدار واقعی آن فراهم میکند. اما با افزایش سطح تریگلیسیرید از دقت کمتری برخوردار میشود. وقتی تریگلیسیرید به طور قابل توجهی افزایش یابد (بالاتر از ۴۰۰ میلیگرم در دسیلیتر)، معادله دیگر معتبر نیست. سایر شرایط مانند سیروز شدید نیز میتواند بر دقت LDL-C محاسبهشده تأثیر بگذارد. در این شرایط، تنها راه برای تعیین دقیق LDL-C اندازهگیری مستقیم یا با استفاده از تکنیکهای آزمایش خاص (به عنوان مثال، یک آزمایش کمی بتا) است.
تریگلیسیرید زیاد ممکن است به دلیل یک اختلال متابولیکی باشد که روی چربیها تأثیر میگذارد. با این وجود، هر کسی ممکن است بعد از غذا خوردن تریگلیسیرید بالایی داشته باشد. در هر شرایطی، آزمایش مستقیم LDL-C میتواند میزان LDL در خون شما را تعیین کند.
هنگامی که نتایج آزمایش قبلی حاوی تریگلیسیرید بالا باشد، ممکن است یک پزشک دستور آزمایش LDL-C مستقیم را صادر کند. در بعضی از آزمایشگاهها، وقتی سطح تریگلیسیرید برای محاسبه LDL-C خیلی زیاد باشد، آزمایش مستقیم LDL به طور خودکار انجام میشود. این بدون نیاز به درخواست آزمایش است، و در وقت پزشك صرفهجویی میكند، و بدون نیاز به گرفتن نمونه خون دوم در زمان شما صرفه جویی میشود و زمان ارائه نتیجه آزمایش را سرعت میبخشد.
مقادیر LDL-C چه به صورت محاسبهای و چه به صورت اندازهگیری مستقیم، برای بررسی خطر ابتلا به بیماری قلبی استفاده میشود و به شما بر حسب این که تا چه مقدار در معرض خطر (خطر مرزی، متوسط یا پرخطر) هستید در تصمیمگیری در مورد بهترین روش درمانی کمک میکند ، نتایج به همراه سایر عوامل خطر برای بیماری قلبی در نظر گرفته میشود تا یک برنامه درمانی و پیگیری تهیه شود. گزینههای درمانی ممکن است شامل تغییر در سبک زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش یا داروهای کاهشدهنده چربی مانند استاتینها باشد. از آزمایشهای LDL-C همچنین میتوان برای کنترل پاسخ شما به درمان برای کاهش کلسترول استفاده کرد.