برای کمک به تشخیص یک بیماری خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید.
هنگامی که دچار درد و خستگی مفصلی می‌شوید که ممکن است پزشک رماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) را تشخیص داده باشد و برای اطمینان این تست را درخواست دهد.
نمونه خونی که از ورید بازویی گرفته می‌شود.
خیر.
فاکتور روماتوئید (RF) یک اتوآنتی‌بادی است، یک پروتئین ایمونوگلوبولین از کلاس M(IgM) است که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شود. اتوآنتی‌بادی‌ها به بافت‌های خود فرد حمله می‌کنند و به اشتباه بافت را "خارجی" می‌شناسند. در حالی که نقش بیولوژیکی فاکتور روماتوئید به خوبی شناخته نشده‌است، وجود آن به عنوان شاخصی از فعالیت التهابی و خودایمنی مفید است.
این آزمایش فاکتور روماتوئید را در خون شناسایی و اندازه‌گیری می‌کند و ممکن است همراه با سایر آزمایشات برای کمک به تشخیص آرتریت روماتوئید (RA) استفاده شود.
روماتیسم مفصلی یک بیماری خود ایمنی سیستمیک و مزمن است که باعث التهاب، درد، سفتی و تغییرات مخرب در مفاصل دست‌ها، پاها و سایر مفاصل در سراسر بدن می‌شود. برخی از بیماران ممکن است علائم خستگی، تب‌های درجه پایین و کاهش وزن را نشان دهند.
هرشخصی در هر سنی ممکن است به این بیماری مبتلا شود اما معمولاً در اواخر سال‌های باروری در زنان و در سنین ۶۰ تا ۸۰ سالگی در مردان ایجاد می‌شود. بیش از ٪۷۰ از مبتلایان به این بیماری، زنان هستند.
دوره بیماری و پیش‌آگهی آن متغیر است. ممکن است به آرامی یا سریع توسعه یابد و پیشرفت کند. ممکن است این بیماری بدون درمان، در بعضی از افراد بهبود یابد و در تعداد کمی از بین برود. روماتیسم مفصلی می‌تواند طول عمر فرد را کاهش دهد و در طی چند سال بسیاری از افراد آسیب دیده را بیش از حد از کار بیاندازد.
انواع روش‌های درمانی برای به حداقل رساندن عوارض بیماری روماتیسم مفصلی وجود دارد، اما این مسئله بستگی به تشخیص دقیق و شروع درمان (قبل از ایجاد آسیب قابل توجه در مفصل) دارد.
از فاکتور روماتوئید برای شناسایی روماتیسم مفصلی استفاده می‌شود. از آنجا که حساسیت و ویژگی این آزمایش کافی نیست، سایر تست‌های آزمایشگاهی اغلب همراه با تست RF انجام می‌شوند. در حدود ٪۸۰ از مبتلایان به روماتیسم مفصلی یک تست RF مثبت دارند، اما در افرادی که علائم بالینی بیماری را دارند می‌تواند منفی باشد.
ممکن است یک تست برای آنتی‌بادی ضد سیترولین (Anti-CCP) همراه با آزمایش RF انجام شود زیرا مطالعات نشان داده است که آزمایش Anti-CCP دارای حساسیت و ویژگی است که بهتر از RF التهاب را نشان می‌دهد و احتمال دارد در اوایل بیماری آزمایش مثبت باشد. آزمایشات دیگری که ممکن است انجام شود عبارتند از:
افزایش تیتر RF را می‌توان در درصد کمی (٪۱۰-۵) از افراد سالم مشاهده کرد. RF در افراد مسن نیز امکان دارد افزایش یابد، اگرچه ممکن است علائم بالینی را نشان ندهد. علاوه بر این، افزایش سطح RF ممکن است در افرادی که دارای RA نیستند (مثبت کاذب) باشد اما ممکن است عوارض دیگری داشته باشد:
آزمایش فاکتور روماتوئید همراه با سایر آزمایشات آزمایشگاهی و آزمایشات تصویربرداری (اشعه ایکس، سونوگرافی، MRI) برای تشخیص آرتریت روماتوئید و کمک به تشخیص این بیماری از سایر اشکال آرتروز یا سایرعلائم و شرایطی که باعث ایجاد چنین مواردی می‌شود، به کار می‌رود.
در حالی که تشخیص RA تا حد زیادی به علائم بالینی بستگی دارد، در اوایل بیماری ممکن است برخی از علائم و نشانه‌ها وجود نداشته باشد. علاوه بر این، علائم و نشانه‌ها ممکن است همیشه به راحتی قابل شناسایی نباشند، زیرا افراد مبتلا به RA ممکن است دارای سایر اختلالات یا بیماری‌های بافت همبند مانند پدیده رینود، اسکلرودرمی، اختلالات تیروئید خودایمنی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک باشند و علائم این اختلالات را نیز نشان دهند . تست RF یکی از آزمایشاتی است که می‌تواند برای کمک به تشخیص بیماری در صورت مشکوک بودن به RA مورد استفاده قرار گیرد.
آزمایش RF ممکن است هنگامی انجام شود که فردی دارای علائم و نشانه‌های RA باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
هنگامی که اولین آزمایش منفی است ولی بیمار علائمی دارد، آزمایش فاکتور روماتوئید ممکن است تکرار شود.
تست لاتکس باید همراه با سایر تست های آزمایشگاهی، علائم و سابقه بالینی فرد تفسیر شود. فاکتور روماتوئید در ٪۹۰ - ٪۷۰ بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی وجود دارد، اگرچه برای این بیماری جنبه‌ی تشخیصی قطعی ندارد.
در کسانی که علائم و نشانه‌های بالینی آرتریت روماتوئید دارند، وجود غلظت قابل توجهی از RF نشان می‌دهد که احتمالاً آن‌ها دارای RA هستند. سطوح بالاتر RF به طور کلی با بیماری شدیدتر و پیش‌آگهی ضعیف‌تر ارتباط دارد.
تست RF منفی، آرتریت روماتوئید را رد نمی‌کند. حدود ٪۲۰ از افراد مبتلا به RA دارای سطح بسیار کمی از RF هستند و یا فاقد آن هستند. در این موارد، آزمایش Anti-CCP ممکن است مثبت باشد و برای تایید RA استفاده شود.
معیارهای طبقه بندی آرتریت روماتوئید ۲۰۱۰ از دانشکده روماتولوژی آمریکا (ACR) شامل آزمایش آنتی‌بادی ضد سیترولین (Anti-CCP)، همراه با RF، به عنوان بخشی از معیارهای تشخیص آرتریت روماتوئید است. با توجه به اطلاعات دانشکده ACR، آنتی‌بادی ضد سیترولین ممکن است در حدود ۶۰-۵۰ درصد از افراد مبتلا به RA زودرس، از همان ۶-۳ ماه پس از شروع علائم تشخیص داده شود. تشخیص به موقع RA اجازه می‌دهد تا پزشکان درمان سریع بیماری را شروع کنند و عوارض ناشی از آن و آسیب بافتی را به حداقل برسانند.
این بستگی به آزمایشگاهی دارد که آزمایش را انجام می‌دهد. هر آزمایشگاهی این آزمایش را انجام نمی‌دهد و ممکن است نمونه شما برای انجام آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال شود. ممکن است ۲ تا ۳ روز طول بکشد تا نتایج آماده شود.