Logo

آزمایش هموسیستئین

چرا آزمایش انجام می شود؟

برای کمک به تعیین کمبود ویتامین B6، ویتامین B9 (فولات) یا ویتامین B12.

برای تعیین اینکه آیا در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی هستید.

برای  پایش و نظارت افرادی که بیماری قلبی دارند،

 گاهی اوقات برای تشخیص یک اختلال ارثی نادر به نام هموسیستینوریا در نوزادان.

چه زمانی باید آزمایش انجام شود؟

هنگامی که پزشک شما مشکوک به کمبود ویتامین B12 ، B6 یا فولات است. هنگامی که دچار حمله قلبی یا سکته مغزی شده‌اید و عوامل خطر معمول مانند سطوح ناسالم خونی چربی‌ها را ندارید.

نمونه مورد نیاز ؟

نمونه خون وریدی که از سیاهرگ بازوئی گرفته می‌شود.

آیا برای انجام این تست به آمادگی خاصی نیاز است؟

ممکن است به شما دستورالعملی داده شود که ۱۰ تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید، در این‌صورت فقط نوشیدن آب مجاز است.

شرح آزمایش

هموسیستئین یک اسید آمینه است که به طور معمول در مقادیر بسیار کمی در تمام سلول‌های بدن وجود دارد و این به آن علت است که بدن به طور معمول هوموسیستئین را به سرعت به محصولات دیگر تبدیل می کند. از آنجا که ویتامین‌هایB6 ، B12 و فولات برای متابولیزه کردن هموسیستئین لازم هستند، افزایش سطح اسید آمینه ممکن است نشانه کمبود آن ویتامین‌ها باشد. این آزمایش میزان هموسیستئین را در خون یا ادرار تعیین می کند.

هموسیستئین بالا ممکن است با احتمال بیشتری با بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، بیماری عروق محیطی (رسوبات چربی در شریانهای محیطی) و تصلب شرایین (آتروسکلروزیس) مرتبط باشد. سطح بالای هموسیستئین خطر تشکیل لخته خون در عروق را افزایش می دهد و ممکن است منجر به حمله قلبی و سکته شود. مکانیسم های مختلفی برای اینکه نشان دهد چگونه هموسیستئین به خطر ایجاد بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) کمک می‌کند پیشنهاد شده‌است، اما ارتباط مستقیم هنوز تأیید نشده‌است. همچنین چندین مطالعه وجود دارد که نشان می‌دهد که تجویز اسیدفولیک و مکمل های ویتامین B در کاهش خطر بیماری قلبی عروقی اثری ندارد. تابه حال، انجمن قلب آمریکا آن را عامل اصلی خطر بیماری قلبی نمی‌داند.

یک بیماری ارثی نادر به نام هموسیستینوریا نیز می تواند تا حد زیادی هموسیستئین را در خون و ادرار افزایش دهد. در ایالات متحده، به عنوان بخشی از برنامه غربالگری نوزادان، همه نوزادان به طور منظم از نظر ازدیاد متیونین (نشانه‌ای از هموسیستینوریا)، آزمایش می‌شوند. اگر آزمایش غربالگری کودک مثبت باشد، آزمایش‌های هموسیستئین خون و ادرار اغلب انجام می‌شود.

سوالات متداول

آزمایش هموسیستئین ممکن است به روش‌های زیر استفاده شود:

  • پزشک ممکن است آزمایش هموسیستئین را برای تعیین اینکه آیا فردی کمبود ویتامین B12 یا فولات دارد، درخواست کند. غلظت هموسیستئین ممکن است قبل از اینکه آزمایشات B12 و فولات غیر طبیعی باشد، بالا باشد. برخی از پزشکان ممکن است آزمایش هموسیستئین را در افراد دارای سوءتغذیه، افراد مسن که معمولاً ویتامین B12 کمتری از رژیم غذایی خود جذب می‌کنند و افراد با تغذیه نامناسب مانند معتادان به مواد مخدر یا الکل، درخواست کنند.
  • هموسیستئین ممکن است به عنوان بخشی از آزمایش‌های غربالگری برای افراد در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی درخواست شود. این ممکن است در کسی که سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر دارد اما هیچ عامل خطر شناخته شده دیگری مانند سیگار کشیدن، فشار خون بالا یا چاقی نداشته باشد، مفید باشد. اگرچه، نقش دقیقی که هموسیستئین در پیشرفت بیماری های قلبی عروقی بازی می‌کند، مشخص نشده است، بنابراین استفاده از آزمایش غربالگری همچنان زیر سوال می رود. غربالگری معمولی، مانند آنچه برای کلسترول تام انجام می‌شود، در مورد این تست توصیه نشده‌است.

این آزمایش ممکن است درصورتی توسط پزشک درخواست شود که فرد احتمالا دچار کمبود ویتامین B12 و یا فولات باشد. علائم و نشانه‌ها در ابتدا کم و غیر اختصاصی هستند. افرادی که کمبود اولیه دارند ممکن است قبل از اینکه علائم آشکاری را نشان دهند، تشخیص داده شوند. سایر افراد مبتلا ممکن است انواع مختلفی از علائم خفیف تا شدید را تجربه کنند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • اسهال
  • سرگیجه
  • خستگی، ضعف
  • از دست دادن اشتها
  • رنگ پریدگی
  • ضربان قلب سریع
  • تنگی نفس
  • زخم زبان و دهان
  • سوزن سوزن شدن، بی حسی یا سوزش در پاها، دست‌ها، بازوها و پاها (با کمبود B12)

آزمایش هموسیستئین ممکن است به عنوان بخشی از بررسی و ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، بسته به سن فرد و سایر عوامل خطر، انجام شود. همچنین ممکن است به دنبال حمله قلبی یا سکته انجام شود تا به صورت راهنمائی برای درمان مناسب کمک کند.

در موارد مشکوک به سو تغذیه یا کمبود ویتامین B12 یا فولات، ممکن است سطح هموسیستئین افزایش یابد. اگر فردی از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها به اندازه کافی ویتامین B یا فولات دریافت نکند، بدن ممکن است نتواند هموسیستئین را به فرم‌های مورد نیاز بدن تبدیل کند. در این حالت، سطح هموسیستئین در خون می تواند افزایش یابد.

مطالعات انجام شده از اواسط تا اواخر دهه ۱۹۹۰ نشان می‌دهد که افرادی که سطح هموسیستئین آنها بالا است، خطر حمله قلبی یا سکته مغزی بسیار بیشتر از افراد با سطح متوسط ​​است. بررسی ارتباط بین سطح هموسیستئین بالا و بیماری های قلبی، مبحث فعال در تحقیقات است. اگرچه، استفاده از سطح هموسیستئین برای بررسی خطر بیماری های قلبی عروقی (CVD)، بیماری عروق محیطی و سکته مغزی با توجه به اینکه چندین آزمایش دیگر، از جمله اسیدفولیک و مکمل های ویتامین b نشان دهنده  کاهش خطر CVD  است، نامشخص است.

علاوه بر این، مطالعات در سال ۲۰۱۲ بر روی چندین مجموعه انجام شده، از جمله ۵۰۰۰۰ نفر مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب، احتمال وجود رابطه علت و معلولی بین سطح هموسیستئین و بیماری قلبی را زیر سوال برد.

در بررسی  مطالعات سال ۲۰۱۵  به این نتیجه رسید که اگرچه بین هموسیستئین و CVD ارتباطی وجود دارد، اما شواهد دیگری نیز وجود دارد که مانع از این است که هموسیستئین به عنوان نشانگر زیستی بیماری در نظر گرفته شود. انجمن قلب آمریكا (AHA) رابطه بین سطح هموسیستئین و میزان حمله قلبی / سكته را تصدیق می‌كند اما افزایش هموسیستئین را یك عامل خطر عمده برای CVD  نمی داند.

گرچه AHA استفاده گسترده از اسیدفولیک و ویتامین های گروه B را برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی توصیه نمی‌کند، اما یک رژیم غذایی متعادل و سالم را پیشنهاد می‌دهد و به پزشکان توصیه می ‌کند که فاکتورهای کلی خطر و رژیم غذایی را در مدیریت بیماری های قلبی عروقی در نظر بگیرند.

هنگامی که نتایج آزمایش هموسیستینوریا را مطرح می‌کند، نمونه های بیوپسی کبد یا پوست گاهی اوقات آزمایش می‌شود تا مشخص شود آیا آنزیم سیستاتیونین بتا سنتاز (CBS ) وجود دارد. فقدان این آنزیم شایعترین علت هموسیستینوریا است. ممکن است آزمایش‌های ژنتیکی برای بررسی یک یا چند مورد از جهش های شایع ژنی انجام شود. اگر کسی سابقه خانوادگی محرزی در تصلب شرایین اولیه داشته باشد یا یکی از اعضای خانواده وی با هموسیستینوریا شناسایی شوند، باید آن شخص از نظر جهش ژنی که در عضو خانواده مشاهده شده آزمایش شود.

سطح هوموسیستئین با افزایش سن، هنگامی که فرد سیگار می کشد و با استفاده از داروهایی مانند کاربامازپین، متوترکسات و فنی توئین می تواند افزایش یابد. سطح هموسیستئین در زنان کمتر از مردان است. غلظت هموسیستئین زنان بعد از یائسگی احتمالا به دلیل کاهش تولید استروژن افزایش می‌یابد.

یک بیماری نادر ارثی به نام هموسیستینوریا می تواند تا حد زیادی هموسیستئین را در خون و ادرار افزایش دهد. هنگامیکه پزشک شک کند که نوزاد یا کودک ممکن است به این بیماری ارثی مبتلا باشد، ممکن است آزمایش های هموسیستئین ادرار و خون را برای کمک به تشخیص هموسیستینوریا درخواست کند. در ایالات متحده، به عنوان بخشی از آزمایشات غربالگری نوزادان، همه نوزادان به طور منظم از نظر سطح بالای متیونین که نشانه‌ای از هموسیستینوریا  ناشی از اختلال عملکرد سلولی (اختلال آنزیمی) است، آزمایش می‌شود. اگر آزمایش غربالگری نوزاد مثبت باشد،  سپس اغلب اوقات آزمایش‌های هموسیستئین خون و ادرار انجام می‌شود. افزایش غلظت هموسیستئین در ادرار و خون، به این معنی است که احتمال دارد نوزاد هموسیستینوریا داشته باشد و نیاز به آزمایش تکمیلی برای علت افزایش آن دارد.

در هموسیستینوریا، یکی از چندین ژن مختلف - معمولاً ژن CBS  (سیستاتیونین بتا سنتاز) - تغییر کرده و عملکرد این آنزیم را مختل می‌کند. CBS  آنزیمی است که در یک مسیر بیوشیمیایی عمل می‌کند و مسئول تبدیل هموسیستئین به مولکولی به نام سیستئین است. در نتیجه اختلال عملکرد CBS، (اسید آمینه ی) متیونین ، هموسیستئین و سایر مواد جانبی سمی در بدن جمع می‌شوند و مقداری از هموسیستئین اضافی از طریق ادرار دفع می‌شود.(هموسیستینوریا)

تجمع هموسیستئین و سایر مواد جانبی در بدن منجر به اختلال چند سیستمی می‌شود. نوزادانی که به این بیماری مبتلا هستند از بدو تولد طبیعی به نظر می‌رسند اما در صورت عدم درمان، در عرض چند سال شروع به ایجاد علائمی مانند دررفتگی لنز در چشم ، قد بلند و باریک، انگشتان نازک و بلند، ناهنجاری های اسکلتی، پوکی استخوان، و به میزان قابل توجهی افزایش خطر ترومبوآمبولیسم و آترواسکلروز را می‌شوند که می تواند منجر به بیماری قلبی عروقی زودرس شود.

این حالت همچنین می تواند باعث ناتوانی ذهنی، بیماری ذهنی، ضریب هوشی کمی پایین، اختلالات رفتاری و تشنج شود. برخی از موارد ممکن است در صورت تشخیص زود هنگام بیماری تسکین یابد، به همین دلیل است که در همه ایالت ها نوزادان از نظر هموسیستینوریا غربالگری می‌کنند.

دانه‌های غلات منبع اصلی اسید فولیک، فرم سنتز شده‌ی فولات یا ویتامین B9 هستند. منابع خوب ویتامین B6 شامل غلات غنی شده، لوبیا، مرغ و ماهی، و همچنین برخی میوه‌ها و سبزیجات، از جمله سبزیجاتی که برگ تیره دارند، پرتقال، پاپایا (عنبه هندی) و طالبی است. ویتامین B12 را می‌توان در گوشت های قرمز، طیور، ماهی و سایر غذاهای دریایی یافت، زیرا فقط به طور طبیعی در محصولات حیوانی یافت می‌شود. اما می‌توان آن را از طریق غلات غنی شده صبحانه یا شیر غیر لبنی غنی شده مانند شیر سویا یا برنج نیز مصرف کرد.

بله. داروهای بی‌شماری وجود دارد که ممکن است مقدار هموسیستئین را در بدن شما افزایش یا کاهش دهد. شما همیشه باید پزشک خود را از هر دارویی، سنتی یا گیاهی که استفاده می کنید آگاه کنید زیرا ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد. کاربامازپین، متوترکسات، اکسید نیتروژن و فنی توئین می‌توانند باعث افزایش سطح هموسیستئین شوند. Azaribine همچنین سطح هموسیستئین را افزایش می‌دهد، اگرچه در سال ۱۹۷۶ توسط FDA ممنوع شد. Colestipol و نیاسین، که هر دو عامل کاهش دهنده چربی هستند، همچنین می توانند سطح هموسیستئین را افزایش دهند. داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی نیز می تواند بر متابولیسم هموسیستئین تأثیر بگذارد.

© 2020 پل ایده آل پارس. تمام حقوق نزد شرکت پل ایده‌ال پارس محفوظ است.

WWW.MEDPIP.COM