آزمایش HLA-B27

آزمایش HLA-B27 در درجه اول برای کمک به تقویت یا تأیید تشخیص موارد مشکوک اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS)، آرتریت واکنشی، آرتریت روماتوئید نوجوانان (JRA) یا گاهی اوقات یووئیت قدامی درخواست می‌شود. تست HLA-B27 تشخیصی نیست. یعنی این یک آزمایش قطعی نیست که بتوان از آن برای تشخیص یا رد یک اختلال استفاده کرد. نتیجه اطلاعاتی را اضافه می‌کند و یکی از شواهد است که همراه با بررسی علائم، و سایر تست‌های آزمایشگاهی برای حمایت یا رد تشخیص برخی اختلالات خودایمنی، مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت واکنشی استفاده می‌شود.

آزمایش HLA-B27 ممکن است به عنوان بخشی از گروه آزمایش‌هایی برای کمک به تشخیص و بررسی شرایطی که باعث درد مزمن مفاصل شبیه آرتریت، سفتی و التهاب می‌شوند، درخواست داده شود. این گروه از آزمایش‌ها ممکن است شامل یک فاکتور روماتوئید (RF) با میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) یا یک پروتئین واکنش‌گر C (CRP) باشد. HLA-B27 گاهی اوقات برای کمک به ارزیابی فردی مبتلا به یووئیت راجعه که توسط یک روند بیماری شناخته شده ایجاد نمی‌شود، درخواست می‌شود.

آزمایش HLA-B27 ممکن است زمانی درخواست شود که فردی درد و التهاب حاد یا مزمن در ستون فقرات، گردن، قفسه سینه، چشم‌ها یا مفاصل داشته باشد و پزشک مشکوک باشد که علت آن یک اختلال خود ایمنی است که با وجود آن مرتبط است. آزمایش HLA-B27 همچنین ممکن است زمانی که فردی مبتلا به یووئیت راجعه باشد، درخواست شود.

پزشکان زمانی که مشکوک به اسپوندیلیت آنکیلوزان هستند در بیماری که در مراحل اولیه است و مهره‌های ستون فقرات هنوز دچار تغییرات مشخصه‌ای که در اشعه ایکس انتظار است دیده ‌شود، مشاهده نشده است، اغلب از نتیجه آزمایش HLA-B27 استفاده می‌کنند.

مثبت بودن تست HLA-B27 به این معنی است که فرد مورد آزمایش در معرض افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری‌های خود ایمنی است. اگر فرد علائمی مانند درد مزمن، التهاب، یا تغییرات دژنراتیو در استخوان‌ها (همانطور که در رادیوگرافی دیده می‌شود) داشته باشد، از تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت واکنشی یا اختلال خود ایمنی دیگری که با وجود HLA-B27 همراه است پشتیبانی می‌کند.  این امر به ویژه در صورتی صادق است که فرد جوان، مرد باشد و اولین علائم خود را قبل از 40 سالگی تجربه کرده باشد.

اگر تست HLA-B27 منفی باشد، یعنی نشانگر شناسایی نشده است. با این وجود، این به این معنا نیست که فرد مورد آزمایش شرایط مشکوک را ندارد زیرا افرادی که آنتی‌ژن HLA-B27 ندارند نیز می‌توانند به این بیماری‌های خودایمنی مبتلا شوند. به همین ترتیب، فردی که دارای آنتی‌ژن HLA-B27 است، لزوماً دچار یکی از این شرایط نمی شود. محققان در تلاشند تا تعیین کنند چه عواملی در افزایش احتمال ابتلای افراد مبتلا به HLA-B27 به این بیماری‌های خاص کمک می‌کند و چه عواملی واقعاً آن‌ها را تحریک می‌کند.

اینکه آیا آنتی‌ژن‌های HLA خاصی وجود خواهد داشت یا خیر، از نظر ژنتیکی تعیین می‌شود. ژن‌هایی که از والدین به فرزندانشان منتقل می‌شوند، تولید آن آنتی‌ژن‌ها را کنترل می‌کنند. اگر دو عضو یک خانواده HLA-B27 مثبت باشند و یکی از آن‌ها به بیماری مرتبط با HLA-B27 مبتلا شود، در آن صورت فرد دیگر در معرض خطر ابتلا به بیماری مشابه است.

اگرچه بیماری‌های مرتبط با HLA-B27 بیشتر در مردان رخ می‌دهد، زنان نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند. با این وجود، علائم و نشانه‌های مربوط به این بیماری اغلب در زنان خفیف‌تر است.

با روش‌های جدید آزمایش ژنتیک، اکنون می‌توان HLA-B27 را به زیرگروه‌هایی جدا کرد. تاکنون حداقل 105 نوع مختلف از جمله HLA B27*05 و HLA B27*02 شناسایی شده است. اینکه چگونه وجود این زیرگروه‌های خاص بر احتمال ابتلا به یک بیماری خودایمنی تأثیر می‌گذارد هنوز مشخص نیست.

در بیشتر موارد علت مشخص نیست. با این وجود، در برخی موارد آرتریت واکنشی، بین عفونت قبلی توسط یک میکروب مانند کلامیدیا، کامپیلوباکتر، سالمونلا، اوره پلاسما یا یرسینیا و شروع بیماری ارتباط وجود دارد. تصور می‌شود که شباهت‌های بین آنتی‌ژن HLA-B27 و آنتی‌ژن‌های موجود در سطح میکروب‌ها، سیستم ایمنی را برای مبارزه با میکروب و بافت‌های خود فرد تحریک می‌کند و پس از رفع عفونت، اختلال خود ایمنی را راه‌اندازی می‌کند.

این بستگی به آزمایشگاهی دارد که آزمایش را انجام می‌دهد. تست HLA-B27 برای انجام به تجهیزات تخصصی نیاز دارد که توسط هر آزمایشگاهی ارائه نمی‌شود. در بیشتر موارد، نمونه خون شما به آزمایشگاه مرجع ارسال می‌شود و ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد.

به عنوان آزمایش روتین برای عموم مردم درخواست نمی‌شود. معمولاً فقط کسانی که علائم دارند مورد آزمایش قرار می‌گیرند. HLA-B27 مثبت در فردی که علائم یا سابقه خانوادگی بیماری مرتبط با HLA-B27 را ندارد از نظر بالینی قابل توجه نیست. این به پیش‌بینی احتمال ابتلا به یک بیماری خودایمنی کمک نمی‌کند. گاهی، یکی از اعضای خانواده فردی که HLA-B27 مثبت است و دارای یک اختلال خود ایمنی است، ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد، اما از نتیجه آزمایش نمی‌توان برای پیش بینی اینکه آیا فرد مورد آزمایش به یک بیماری خود ایمنی مرتبط مبتلا می‌شود یا خیر، استفاده کرد.