نمونه خونی که از ورید بازویی گرفته میشود.
خیر.
کولین استرازها آنزیمهایی هستند که در عملکرد صحیح سیستم عصبی نقش دارند. دو نوع آنزیم کولین استراز جداگانه در بدن وجود دارد:
۱. استیل کولین استراز که در گلبولهای قرمز خون و همچنین در ریهها، طحال، انتهای عصب و ماده خاکستری مغز یافت میشوند.
۲. پسودوکولین استراز (بوتیریل کولین استراز) که در سرمِ خون و همچنین کبد، عضله، لوزالمعده، قلب و ماده سفید مغز یافت میشود.
آزمایشهای کولین استراز فعالیت این آنزیمها را اندازهگیری میکند.
استیل کولین استراز با تجزیه استیل کولین (ماده شیمیایی که به انتقال سیگنالها از طریق انتهای عصب کمک میکند) در انتقال تکانههای عصبی نقش دارد. کاهش فعالیت آنزیم استیل کولین استراز باعث تجمع استیل کولین اضافی در انتهای عصب میشود. این حالت میتواند منجر به تحریک بیش از حد اعصاب درون بافتها و اندامهای بدن شود.
پسودوکولین استراز در پردازش و متابولیزه کردن داروها نقش دارد.
شایعترین علل برای آزمایش سطح فعالیت آنها در خون:
جذب ِ این مواد میتواند از طریق استنشاق، بلع یا تماس با پوست اتفاق بیفتد. آزمایش استیل کولین استراز گلبولهای قرمز و پسودوکولین استراز سرم ممکن است برای تشخیص مسمومیت حاد یا نظارت بر افرادی که مواجههی شغلی با این مواد شیمیایی دارند (مانند کارگران مزرعه یا افرادی که با مواد شیمیایی صنعتی کار میکنند) انجام شود.
آزمایش پسودوکولین استراز را میتوان قبل از عمل جراحی در افرادی که سابقه خانوادگی آپنه طولانی مدت پس از استفاده از سوکسینیل کولین دارند، انجام داد تا مشخص شود که آیا آنها در معرض عوارض مربوط به این دارو هستند یا خیر.
آزمایش کولین استراز دو کاربرد اصلی دارد:
به طور معمول آزمایشات برای استیل کولین استراز گلبولهای قرمز (AChE) و پسودوکولین استراز سرم (PChE)، برای این منظور استفاده میشوند.
برای کمک به تعیین میزان کاهش فعالیت آنزیم، ممکن است آزمایش دوم که به عنوان آزمایش مهار دیبوکائین شناخته میشود، انجام گیرد.
افرادی که با ترکیبات ارگانوفسفات در کشاورزی یا صنایع شیمیایی کار میکنند، ممکن است بهطور منظم تحت نظارت قرار گیرند (البته پس از تعیین سطح پایه) تا هرگونه مواجهه نامطلوب مورد ارزیابی قرار گیرد.
برای ارزیابی هرگونه مواجهه حاد با این ترکیبات که میتواند آسیب عصبی عضلانی ایجاد کند، میتوان از آزمایش کولین استراز نیز استفاده کرد. سمیت میتواند به دنبال جذب سریع این ترکیبات در ریهها، پوست یا دستگاه گوارش رخ بدهد. علائم سمیت بسته به ترکیب، مقدار و محل مواجهه، متفاوت است.
علائم اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
با بدتر شدن اثرات مسمومیت، برخی علائم اضافی ممکن است ظاهر شود:
درصورتی که فرد یا بستگان نزدیک وی، فلج شدن طولانی مدت و آپنه را پس از استفاده از سوکسینیل کولین برای بیهوشی در حین عمل تجربه کرده باشند، غربالگری قبل از عمل جراحی برای فعالیت پسودوکولین استراز توصیه میشود.
در نظارت بر مواجهه شغلی با آفت کشها
به دنبال قرار گرفتن در معرض ترکیبات ارگانوفسفات، فعالیت AChE و PChE میتواند تا حدود ۸۰٪ نسبت به حد طبیعیِ آن کاهش یابد بدون اینکه هرگونه علامتی ظاهر شود و در صورتیکه به میزان ۴۰٪ از حد طبیعی کاهش یابد علائم با شدت ظاهر میشوند. کسانی که بهطور منظم در معرض این ترکیبات هستند ممکن است با انجام یک آزمایش اولیه برای اطلاع از سطح فعالیت پایهای آنزیمها و سپس آزمایش بهطور منظم از نظر مواجههی توکسیک (سمی) با این مواد، تحت کنترل قرار بگیرند تا مراقب کاهش قابل توجه فعالیت استیل کولین استراز یا پسودوکولین استراز باشند.
در آزمایش مواجهه با مقدار زیادی از حشرهکش (مسمومیت حاد)
کاهش قابل توجهی از میزان فعالیت کولین استراز، معمولاً نشان دهنده جذب بیش از حد ترکیبات ارگانوفسفات است. فعالیت پسودوکولین استراز و استیل کولین استرازِ گلبولهای قرمز معمولاً طی چند دقیقه تا چند ساعت پس از مواجهه، کاهش مییابد.
فعالیت پسودوکولین استراز ممکن است طی چند روز تا چند هفته بازسازی شود، در حالی که فعالیت استیل کولین استراز برای یک تا سه ماه کم باقی خواهد ماند.
فعالیت آنزیمهای پلاسمایی و سلولی (گلبول قرمز) بلافاصله تحت تأثیر قرار گرفتن در برابر سموم دفع آفات واقع میشوند؛ اما با حذف آن، AChE و PChE با سرعتهای مختلف بازسازی میشوند زیرا AChE در سلولهای خونی تولید میشود، که طول عمر آنها ۱۲۰ روز است، در حالی که PChE در کبد تولید میشود و نیمه عمر آن حدود دو هفته است.
در آزمایش حساسیت سوکسینیل کولین
حدود ۳٪ از افراد بهدلیل کمبود ارثی، دارای سطح فعالیت کم پسودوکولین استراز هستند و بنابراین سوکسینیل کولین شل کننده عضله در آنها اثرات طولانی مدت خواهند داشت.
سطح کل پسودوکولین استراز کمی قبل از عمل جراحی برای بیماران با سابقه خانوادگی آپنه طولانی مدت و همچنین پس از استفاده از این دارو، ارزیابی خواهد شد. سطح فعالیت پایین میزان پسودوکولین استراز نشان میدهد که این افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای تجربه اثرات طولانی مدت ماده شل کننده عضلات باشند.
آزمایش دوم آزمایش مهار دیبوکائین، همچنین ممکن است برای کمک به مشخص کردن درجه حساسیت فرد به دارو انجام شود. هرچه نتیجه آزمایش مهار دیبوکائین کمتر باشد، خطر حساسیت به دارو بیشتر میشود.
کاهش سطح کولین استراز همچنین میتواند ناشی از بیماری مزمن کبدی و سو تغذیه باشد. فعالیت کلی کولین استراز میتواند در موارد دیگری از جمله بارداری، بیماری کلیوی، شوک و برخی سرطانها کاهش یابد.
اگر کسی پس از جراحی به طور غیر منتظره دچار آپنه طولانی مدت شود، ممکن است آزمایش حساسیت به سوکسینیل کولین انجام شود. با این حال نمونه باید پس از گذشت ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از جراحی به دست آید تا از تداخل داروهای تجویز شده در حین عمل جراحی، جلوگیری شود و این میتواند بر نتایج تأثیر بگذارد.
داروهایی که مهارکنندههای کولین استراز نامیده میشوند ممکن است در افرادی که به تازگی بیماری آلزایمر در آنها تشخیص داده شده است، مزایای متوسطی داشته باشد.
خیر، حتی هر آزمایشگاهی نیز این آزمایش را ارائه نمیدهد. شاید لازم باشد نمونه جمعآوری شده به آزمایشگاه مرجع ارسال شود.
این امر بستگی به آزمایشگاهی دارد که آزمایش را انجام میدهد. از آنجا که این آزمایش تخصصی است و ممکن است لازم باشد به آزمایشگاه مرجع ارسال شود، چند روز طول میکشد تا نتایج بهدست آید.