این تست برای افرادی که به اسهال خونی، خونریزی مقعد، کاهش وزن، تب و دردهای شکمی مبتلا هستند، پیشنهاد میشود.
در صورت مبتلا بودن به اسهال خونی یا آبکی، کرامپهای شکمی، با یا بدون تب، که بیش از چند روز طول میکشد.
نمونه مدفوع در ظرف تمیزی که توسط آزمایشگاه تهیه شده است جمعآوری میشود. این نمونه باید با ادرار یا آب آلوده نباشد.
خیر
آزمایش کالپروتکتین
بیماری التهاب روده مجموعهای از اختلالات مزمن را شامل میشود که التهاب و آسیب بافتهای روده با آن مرتبط است. علت این بیماری هنوز مشخص نیست، اما اینطور تصور میشود که به دلیل فرآیند خود ایمنی تحت تاثیر عوامل ژنتیکی، بیماری ویروسی یا عاملی محیطی رخ میدهد. شایعترین بیماریهای التهابی روده بیماری کرون (CD) و کولیت اولسراتیو یا کولیت روده (UC) است. افراد مبتلا به بیماریهای التهاب روده بهطور متناوب دورههای فعال بودن و بهبودی را سپری میکنند. در زمانهایی که به اصطلاح دورههای طغیان بیماری است، امکان دارد فرد مبتلا اسهال آبکی یا خونی، درد شکم، کاهش وزن و تب را تجربه کند. آزمایش کالپروتکتین برای نظارت بر روند بیماری اهمیت دارد. البته این آزمایش بهطور خاص برای تشخیص بیماری التهاب روده استفاده نمیشود، اما امکان دارد برای ارزیابی سطح التهاب مورد استفاده قرار گیرد.
کالپروتکتین نوعی پروتئین است که توسط نوتروفیلها در پاسخ به التهاب روده آزاد میشود. این آزمایش برای بررسی بیماریهای التهابی روده مورد استفاده قرار میگیرد و سطح این پروتئین در نمونه مدفوع مورد ارزیابی قرار میگیرد. هنگامی که التهاب در دستگاه گوارش (GI) وجود دارد، نوتروفیلها به این ناحیه حرکت میکنند و کالپروتکتین را آزاد میکنند و در نتیجه سطح این ماده در مدفوع افزایش مییابد. این آزمایش سطح کالپروتکتین در مدفوع را به عنوان راهی برای تشخیص التهاب در روده اندازهگیری میکند. التهاب روده با بیماری التهابی روده (IBD) و برخی از عفونتهای باکتریایی دستگاه گوارش ارتباط دارد، اما با بسیاری از اختلالات دیگر که بر عملکرد روده تأثیر میگذارد و علائم مشابهی ایجاد میکند، مرتبط نیست. کالپروتکتین میتواند برای کمک به تمایز بین شرایط التهابی و غیر التهابی مورد استفاده قرار گیرد. IBD گروهی از اختلالات مزمن است که با بافتهای ملتهب و آسیب دیده در پوشش داخلی روده مشخص میشود. علت IBD مشخص نیست، اما تصور میشود که این بیماریها به دلیل یک فرآیند خودایمنی است که توسط یک استعداد ژنتیکی، یک بیماری ویروسی و یا یک عامل محیطی ایجاد شده است. شایعترین بیماریهای التهابی روده بیماری کرون (CD) و کولیت اولسراتیو (UC) هستند. در افراد مبتلا به IBD بیماری بهصورت فعال معمولاً عودهای مکرر دارد که با دورههای متناوب بهبودی همراه هستند. در طول دوره تشدید بیماری، فرد ممکن است حملات مکرر اسهال آبکی و یا خونی، درد شکم، کاهش وزن و تب را تجربه کند. بین این حملهها، علائم اغلب فروکش میکنند. بسیاری از افراد ممکن است دورههای طولانی بهبودی را بین دورههای شعله ور شدن بیماری پشت سر بگذارند. آزمایش کالپروتکتین میتواند در نظارت و پایش بر فعالیت بیماری مفید باشد. این آزمایش برای IBD اختصاصی یا تشخیصی نیست، اما ممکن است برای تشخیص و ارزیابی درجه التهاب انجام شود.
کالپروتکتین یک آزمایش روی نمونه مدفوع است که برای تشخیص التهاب در روده استفاده میشود. التهاب روده به عنوان مثال با برخی از عفونتهای باکتریایی همراه است و در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) با فعالیت و شدت بیماری مرتبط است. تست کالپروتکتین تشخیصی نیست، اما ممکن است برای تمایز بین IBD و اختلالات غیر التهابی و برای نظارت بر شدت IBD استفاده شود. پزشک ممکن است آزمایش کالپروتکتین را برای کمک به بررسی علت اسهال آبکی یا خونی مداوم فرد تجویز کند. این آزمایش ممکن است همراه با سایر آزمایشهای مدفوع، مانند کشت مدفوع برای تشخیص عفونت باکتریایی، آزمایش انگل شناسی برای جستجوی تخم کرمها و انگلها (O&P)، آزمایش گلبولهای سفید مدفوع، و یا آزمایش خون مخفی مدفوع (FOBT) تجویز شود. اگر پزشک مشکوک به التهاب باشد، ممکن است آزمایش خونی که التهاب را در بدن تشخیص میدهد، مانند آزمایشCRP، یا میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) در صورت در دسترس نبودن CRP تجویز کند. آزمایش هم برای کمک به تعیین علت علائم فرد و هم برای رد شرایط با علائم مشابه انجام میشود. این بدان معناست که ممکن است بسته به علل مشکوک آزمایشات اضافی خون و مدفوع انجام شود.
آزمایش کالپروتکتین ممکن است برای کمک به کاربرد آندوسکوپی در صورت مشکوک بودن به IBD تجویز شود. تشخیص IBD معمولاً با انجام آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) برای بررسی رودهها و با گرفتن یک نمونه بافت کوچک (بیوپسی) برای ارزیابی التهاب و تغییرات در ساختار بافت تأیید میشود. این آزمایش تهاجمی است و در صورت عدم وجود التهاب ضرورت کمتری برای انجام آن وجود دارد. در صورتی که فرد مبتلا به IBD علائمی داشته باشد که حاکی از شعلهور شدن آن باشد، هم برای تشخیص فعالیت بیماری و هم برای کمک به ارزیابی شدت آن، ممکن است آزمایش کالپروتکتین تجویز شود. به عنوان مثال، اگر فردی کالپروتکتین نسبتاً بالا داشته باشد، آزمایش ممکن است چندین هفته بعد تکرار شود تا مشاهده شود که آیا به طور متوسط بالا مانده، افزایش یافته است یا به حالت عادی بازگشته است.
آزمایش کالپروتکتین ممکن است زمانی تجویز شود که فرد علائمی داشته باشد که نشان دهنده التهاب سیستم گوارشی باشد و زمانی که پزشک بخواهد بین IBD و وضعیت روده غیر التهابی تمایز قائل شود.
علائم و نشانههای IBD از فردی به فرد دیگر و در طول زمان متفاوت خواهد بود. آنها ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشند:
اسهال خونی یا آبکی،
گرفتگی یا درد شکم،
تب،
کاهش وزن،
خونریزی از رکتوم،
ضعف
آزمایش کالپروتکتین ممکن است زمانی انجام شود که پزشک بخواهد تشخیص دهد که آیا آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) ضروری است یا خیر.
هنگامی که فردی مبتلا به IBD تشخیص داده شد، ممکن است هر زمان که مشکوک به شعله ور شدن بیماری باشد، آزمایش کالپروتکتین برای تأیید فعالیت بیماری و نیز برای ارزیابی شدت آن درخواست شود.
افزایش سطح کالپروتکتین در مدفوع بیمار نشان میدهد التهاب احتمالاً در روده وجود دارد اما محل یا علت آن را نشان نمیدهد. به طور کلی، درجه افزایش آن با شدت التهاب مرتبط است.
افزایش کالپروتکتین با IBD، اما همچنین با عفونتهای باکتریایی، برخی عفونتهای انگلی و سرطان روده بزرگ مشاهده میشود. آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) ممکن است به عنوان یک آزمایش پیگیری برای کمک به تعیین علت التهاب، علائم و نشانهها بهکار برده شود.
در افرادی که به تازگی مبتلا به IBD تشخیص داده شدهاند، غلظت کالپروتکتین ممکن است بسیار بالا باشد.
کالپروتکتین پایین به این معنی است که علائم و نشانهها احتمالاً به دلیل یک اختلال غیرالتهابی روده است. نمونههایی از این موارد عبارتند از عفونتهای ویروسی در دستگاه گوارش و سندرم روده تحریک پذیر (IBS). برخلاف IBD، IBS باعث التهاب نمیشود. بلکه باعث دردهای شکمی و اسپاسمهای شبیه به کرامپ همراه با حملات اسهال و یا یبوست میشود. در افرادی که نتایج کالپروتکتین پایینی دارند، اندیکاسیون اندوسکوپی کمتر است یا کاربرد آن چندان مفید نیست.
سطح متوسط کالپروتکتین ممکن است نشان دهنده وجود التهاب یا بدتر شدن وضعیت بیماری فرد باشد. آزمایش کالپروتکتین مکرر با نتیجهای که هنوز نسبتاً بالا است یا افزایش یافته است، احتمالاً به بررسی بیشتر نیاز دارد و ممکن است نیاز به انجام آندوسکوپی داشته باشد.
کالپروتکتین انعکاسی از التهاب دستگاه گوارش است و تحت تأثیر تغییرات سبک زندگی قرار نمیگیرد. اگر به دلیل عفونت باشد، پس از رفع عفونت به احتمال زیاد به حالت عادی باز میگردد. اگر به دلیل بیماری التهابی روده باشد، با فعالیت بیماری بالا و پایین میرود. در موارد نادری که افزایش کالپروتکتین ناشی از درمان با داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAID) باشد، پس از قطع دارو احتمالاً به حالت عادی باز میگردد.
این بستگی به آزمایشگاه انجام دهنده آزمایش دارد. این آزمایش تا حدودی تخصصی است و توسط همه آزمایشگاهها ارائه نمیشود. نمونه شما احتمالاً برای آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال میشود و ممکن است چندین روز طول بکشد تا نتایج در دسترس قرار گیرد.
آدرس: تهران، خیابان استاد مطهری، بعد از خیابان مفتح، خیابان جهانتاب، خیابان نقدی، پلاك ۱۲، طبقه اول
کد پستی: ۱۵۷۶۶۳۵۷۱۴
صندوق پستی: ۱۵۸۷۵۹۴۸۳
تلفن: ۰۲۱۸۸۵۴۵۹۲۲
فکس: ۸۸۷۶۷۱۵۹ - ۸۸۷۶۵۵۶۱