وقتی اسهال خونی یا آبکی وجود دارد که به همراه کرامپهای شکمی (گرفتگیهای متناوب عضلانی)، با تب یا بدون تب است که بیش از چند روز طول میکشد.
یک نمونه مدفوع که لازم است در یک ظرف تمیز جمعآوری شود.
خیر.
لاکتوفرین پروتئینی است که توسط نوتروفیلها (یک نوع از گلبولهای سفید خون) آزاد میشود. در صورت وجود التهاب در دستگاه گوارش، نوتروفیلها به منطقهی آسیب یا التهاب جذب شده و لاکتوفرین آزاد میکنند و باعث افزایش سطح این پروتئین در مدفوع میشوند. این آزمایش میزان لاکتوفرین در مدفوع را به عنوان راهی برای تشخیص التهاب در رودهها اندازهگیری میکند.
التهاب روده با بیماری التهابی روده و برخی از عفونتهای باکتریایی دستگاه گوارش مرتبط است، اما با بسیاری از اختلالات دیگر که عملکرد روده را تحت تأثیر قرار میدهند و علائم مشابه ایجاد میکنند، همراه نیست. از لاکتوفرین میتوان برای کمک به تشخیص بین شرایط التهابی و غیرالتهابی استفاده کرد.
بیماری التهابی روده گروهی از اختلالات مزمن است که با بافتهای متورم و آسیب دیده در پوشش مجاری روده مشخص میشود. علت این بیماری مشخص نیست، اما تصور میشود این بیماریها به دلیل یک روند خود ایمنی است که توسط یک استعداد ژنتیکی، یک بیماری ویروسی یا یک عامل محیطی تحریک شده است. شایعترین بیماریهای التهابی روده بیماری کرونف و کولیت اولسراتیو یا کولیت زخمیشونده است.
افراد مبتلا به بیماری التهابی روده به طور معمول دچار بیماریهای فعال میشوند که دورههای بهبودی متناوب دارند. طی شعلهور شدن، ممکن است فرد دچار حملات مکرر اسهال آبکی و یا خونی، درد شکم، کاهش وزن و تب شود. بین این حملات، علائم اغلب فروکش میکنند. بسیاری از افراد ممکن است دورههای طولانی بهبودی را بین این حملات تجربه کنند. آزمایش لاکتوفرین میتواند در پایشبر فعالیت بیماری مفید باشد.
چگونه نمونه برای آزمایش جمعآوری میشود؟
یک نمونه مدفوع در یک ظرف تمیز تهیه شده توسط آزمایشگاه جمعآوری میشود. این نمونه باید توسط ادرار یا آب آلوده نشود.
آیا برای اطمینان از کیفیت نمونه به آمادگی برای آزمایش نیاز است؟
به آمادگی خاصی نیاز نیست.
لاکتوفرین یک آزمایش مدفوع است که برای تشخیص التهاب در رودهها استفاده میشود. التهاب روده به عنوان مثال، با برخی از عفونتهای باکتریایی همراه است و در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده، با فعالیت و شدت بیماری همراه است. این آزمایش ممکن است برای تشخیص بیماری التهابی روده و اختلالات غیر التهابی و پایشبر فعالیت بیماری التهابی روده انجام شود.
یک پزشک ممکن است آزمایش لاکتوفرین را برای کمک به بررسی علت اسهال آبکی یا خونی مداوم فرد درخواست کند. این آزمایش ممکن است همراه با سایر آزمایشات مدفوع مانند کشت مدفوع برای تشخیص عفونت باکتریایی، آزمایش برای تخم انگلها و پارازیتها، آزمایش گلبول سفید مدفوع و یا آزمایش خون مخفی مدفوع انجام شود.
اگر پزشک در تشخیص خود به التهاب مشکوک باشد، ممکن است آزمایشهای خونی که التهاب را در بدن تشخیص میدهد، مانند ESR (میزان رسوب گلبولهای قرمز) یا CRP (پروتئین واکنشپذیر c) درخواست کند. آزمایش هم برای کمک به تعیین علت علائم شخص و هم برای رد شرایط با علائم مشابه انجام میشود. به این معنی است که بسته به دلایل مشکوک ممکن است آزمایش تکمیلی خون و مدفوع انجام شود.
اگر برای فردی بیماری التهابی روده تشخیص داده شده باشد، ممکن است آزمایش لاکتوفرین برای پایشبر فعالیت بیماری و کمک به بررسی شدت آن انجام شود. به عنوان مثال، اگر شخصی لاکتوفرین نسبتاً بالایی دارد، آزمایش ممکن است چندین هفته بعد تکرار شود تا ببیند آیا نتیجه همچنان بالا است، افزایش یافته یا به حالت طبیعی رسیده است.
در صورت شک به وجود بیماری التهابی روده ممکن است از آزمایش لاکتوفرین برای تعیین اینکه آیا لازم است اندوسکپی انجامگیرد، استفاده شود. تشخیص بیماری التهابی روده معمولاً با انجام آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) برای بررسی رودهها و با به دست آوردن یک نمونه بافت کوچک (بیوپسی) برای بررسی التهاب و تغییر در ساختارهای بافتی تأیید میشود. این یک آزمایش تهاجمی است و در صورت عدم وجود التهاب، کمتر لازم خواهد بود.
هنگامی که فرد علائمی دارد که نشان میدهد التهاب روده وجود دارد و هنگامی که یک پزشک متخصص میخواهد بین بیماری التهابی روده و یک بیماری غیرالتهابی روده تشخیص دهد، آزمایش لاکتوفرین ممکن است درخواست شود.
علائم و نشانههای التهاب روده در افراد مختلف و با گذشت زمان متفاوت خواهد بود. ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:
آزمایش برای لاکتوفرین ممکن است زمانی انجام شود که یک پزشک بخواهد تشخیص دهد که آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) احتمالاً ضروری است یا خیر.
هنگامی که فرد مبتلا به بیماری التهابی روده تشخیص داده شد، ممکن است آزمایش لاکتوفرین هم برای تأیید فعالیت بیماری و هم برای بررسی شدت آن درخواست شود.
افزایش سطح لاکتوفرین در مدفوع نشان میدهد که التهاب در دستگاه گوارش وجود دارد و فعال است اما محل یا علت آن را نشان نمیدهد. به طور کلی، درجه ی افزایش آن با شدت التهاب همراه است. آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) ممکن است به عنوان یک تست تکمیلی درخواست داده شود.
افزایش در مقدار لاکتوفرین با بیماری التهابی روده بلکه با سایر شرایط التهابی، با عفونتهای باکتریایی روده، برخی از عفونتهای انگلی و با سرطان روده بزرگ دیده میشود.
در افراد تازه تشخیص داده شده با بیماری التهابی روده، غلظت لاکتوفرین ممکن است بسیار زیاد باشد.
سطح پایین لاکتوفرین به این معنی است که اختلال روده احتمالاً غیرالتهابی است. نمونههایی از این موارد شامل اسهال ناشی از عفونتهای ویروسی دستگاه گوارش و سندرم روده تحریکپذیر است. برخلاف بیماری التهابی روده ، سندروم روده تحریکپذیر التهاب ایجاد نمیکند. بلکه باعث دردهای معده شبیه کرامپ و اسپاسم (دل پیچه) همراه با اسهال و یا یبوست میشود. افرادی که سطوح پایینی از لاکتوفرین دارند، کمتر به آندوسکوپی نیاز دارند.
سطح لاکتوفرین متوسط ممکن است در کسانی که بیماری التهابی رودهی کم فعالتری دارند دیده شود. نتیجه نشان میدهد که احتمالاً برخی التهابات وجود دارد. اگر تکرار آزمایش نشان دهد که لاکتوفرین افزایش یافته است، ممکن است وضعیت فرد بدتر شود.
لاکتوفرین با آزمایش دیگری در مدفوع بنام کالپروتکتین مربوط است. هر دو مادهای هستند که توسط گلبولهای سفید در مدفوع آزاد میشوند و با التهاب روده مرتبط هستند. از این دو آزمایش، کالپروتکتین بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته و عموما بیشتر از لاکتوفرین درخواست میشود. معمولاً یکی از آنها درخواست داده میشوند و بنابراین انجام یکی از این آزمایشها به تنهایی کافی است.
نوزادی که از شیر مادر تغذیه میکند به دلیل وجود لاکتوفرین در شیر مادر، میتواند نتیجه مثبت کاذبی داشته باشد.
شواهد موجود نشان میدهد که انجام هر دو آزمایش فایده قابل توجهی ندارد زیرا هر دو التهاب روده را تشخیص میدهند.
کالپروتکتین به طور گستردهتری مورد مطالعه قرار گرفته و بیشتر درخواست میشود، اما به طور کلی هر دو آزمایش مفیدی هستند.
لاکتوفرین بازتاب التهاب روده است و تحت تأثیر تغییرات سبک زندگی قرار نمیگیرد. اگر افزایش آن به دلیل عفونت باشد، پس از رفع عفونت به احتمال زیاد به حالت عادی برمیگردد. اگر به دلیل بیماری التهابی روده باشد، متناسب با فعالیت بیماری افزایش یا کاهش خواهد داشت.
این بستگی به آزمایشگاهی دارد که آزمایش را انجام میدهد. این تست تا حدودی تخصصی است و توسط همه آزمایشگاهها انجام نمیشود. گاهی نمونه به آزمایشگاه مرجع ارسال میشود و ممکن است چندین روز طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد.