Logo

آزمایش پروتئین توتال، نسبت آلبومین به گلوبولین (A / G)

اسامی مترادف: TP ، نسبت آلبومین / گلوبولین ، نسبت A-G نام رسمی: پروتئین توتال، نسبت آلبومین به گلوبولین

چرا آزمایش انجام می شود؟

به عنوان بخشی از یک بررسی عمومی سلامتی (چکاپ)، برای تعیین وضعیت تغذیه‌ای یا کمک به تشخیص برخی اختلالات کبدی و کلیوی و همچنین سایر بیماری‌ها، از این آزمایش استفاده می‌شود.

چه زمانی باید آزمایش انجام شود؟

  • وقتی یک معاینه روتین پزشکی دارید.
  • هنگامی که کاهش وزن یا خستگی غیرمنتظره‌ای را تجربه می‌کنید.
  • وقتی پزشک شما احتمال می‌دهد که علائم اختلال کبدی یا کلیوی را داشته باشید.

نمونه مورد نیاز ؟

نمونه خون گرفته شده از ورید یا توسط انگشت دست یا در مورد نوزادان تازه متولد شده توسط نمونه‌گیری از پاشنه پا.

آیا برای انجام این تست به آمادگی خاصی نیاز است؟

خیر.

شرح آزمایش

پروتئین‌ها عناصر مهم سازنده تمامی سلول‌ها و بافت‌ها هستند. آن‌ها برای رشد و نمو و سلامت بدن مهم هستند. پروتئین‌ها قسمت ساختاری اکثر اندام‌ها را تشکیل می‌دهند و آنزیم‌ها و هورمون‌هایی را می‌سازند که عملکردهای بدن را تنظیم می‌کنند. این آزمایش میزان پروتئین موجود در خون شما را اندازه‌گیری      می‌کند.

دو گروه پروتئین در خون وجود دارد، آلبومین و گلوبولین.

آلبومین توسط کبد ساخته می‌شود و حدود ۶۰٪ پروتئین کل را تشکیل می‌دهد. آلبومین باعث جلوگیری از نشت مایعات از رگ‌های خونی، تغذیه بافت‌ها و انتقال هورمون‌ها، ویتامین‌ها، داروها و موادی مانند کلسیم  در سرتا سر بدن می‌شود.

گلوبولین‌ها ۴۰٪ باقیمانده پروتئین در خون را تشکیل می‌دهند. گلوبولین‌ها گروه متفاوتی از پروتئین‌ها هستند که برخی توسط کبد و برخی دیگر توسط سیستم ایمنی تولید می‌شوند. آن‌ها به مبارزه با عفونت و انتقال مواد مغذی کمک می‌کنند.

این آزمایش همچنین میزان آلبومین را با گلوبولین مقایسه می‌کند و آنچه که نسبت A / G نامیده می‌شود را محاسبه می‌کند. تغییر در این نسبت می‌تواند سرنخی از علت تغییر در سطوح پروتئین به پزشک معالج شما ارائه دهد.

سطح پروتئین کل در خون ممکن است با شرایط مختلف، به میزان کم یا زیاد، افزایش یا کاهش یابد.

 

سطح کل پروتئین ممکن است در شرایطی مانند موارد زیر کاهش یابد:  

  • در تولید پروتئین‌های آلبومین یا گلوبولین تداخل ایجاد شود مانند سوء تغذیه یا بیماری شدید کبدی.
  • افزایش تجزیه یا ازدست دادن پروتئین، مانند بیماری کلیه (سندرم نفروتیک).
  • افزایش یا گسترش حجم پلاسما (رقیق شدن خون)، مانند نارسایی احتقانی قلب.

 

سطح پروتئین کل ممکن است در شرایطی مانند موارد زیر افزایش یابد:

  • تولید مقدار زیاد پروتئین به‌صورت غیر طبیعی (به عنوان مثال، اختلالات التهابی، مولتیپل میلوما)
  • کمبود آب بدن (دهیدراسیون)

سوالات متداول

 برای کمک به ارزیابی وضعیت کلی سلامت شما، ممکن است از آزمایشات پروتئینِ کل و آلبومین به همراه سایر آزمایشات موجود در پنل‌ها مانند یک پنل جامع متابولیک (CMP) استفاده شود.

این آزمایشات همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص بیماری‌ها و نظارت بر شرایط یا روش‌های درمانی استفاده شود.

سطح پروتئین کل می‌تواند تحت تأثیر بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات مختلف قرار گیرد. به عنوان مثال برای کمک به تشخیص بیماری کلیوی یا به عنوان بخشی از پنل کبدی، برای کمک به تشخیص بیماری کبد، ممکن است از آزمایش پروتئین توتال استفاده شود.

نتایج ممکن است نیاز به آزمایشات تکمیلی‌تر را نشان دهد. اگر پروتئین توتال غیرطبیعی باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تکمیلی مانند الکتروفورز پروتئین و ایمونوگلوبولین‌های کمی را توصیه کند. بعضی از آزمایشگاه‌ها پروتئین توتال، آلبومین و همچنین نسبت محاسبه شده آلبومین به گلوبولین‌ها (نسبت A / G ) را گزارش می‌کنند.  

نسبت A / G ممکن است سرنخی از علت تغییر در سطوح پروتئین ارائه دهد.

 هنگامی که می‌خواهید یک معاینه روتین جهت بررسی سلامتی را انجام دهید، معمولا آزمایش پروتئین کل به‌عنوان بخشی از یک پنل متابولیک جامع (CMP) انجام می‌شود.

در صورت داشتن علائم و نشانه‌هایی از جمله موارد زیر نیز آزمایش پروتئین کل انجام می‌گیرد.

  • کاهش وزن بدون دلیل
  • خستگی
  • تورم ناشی از مایعات اضافی در بافت (اِدم)
  • علائم بیماری کبدی
  • بیماری کلیوی یا اختلال مغز استخوان

 

نتایج یک آزمایش پروتئین توتال همراه با نتایج آزمایشات دیگر (CMP) ارزیابی می‌شود. اگر نتایج غیرطبیعی است، قبل از اینکه پزشک شما بتواند تشخیص دهد، آزمایشات تکمیلی لازم است تا مشخص شود کدام پروتئین کم یا زیاد است.

برخی از شرایطی که باعث کم شدن پروتئین توتال می‌شود عبارتند از:

  • اختلال کبدی
  • اختلال کلیه
  • اختلالی که در آن پروتئین به درستی هضم یا جذب نمی‌شود
  • سو تغذیه
  • سوء جذب مانند بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده (IBD)

برخی از شرایطی که باعث افزایش پروتئین توتال می‌شوند عبارتند از:

  • التهاب مزمن یا عفونت‌هایی مانند هپاتیت ویروسی یا HIV
  • اختلالات مغز استخوان مانند مولتیپل میلوما

نسبت پایین A / G ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:

  • تولید بیش از حد گلوبولین، مانند مواردی که در بیماری مولتیپل میلوم یا بیماری‌های خودایمنی دیده می‌شود.
  • کاهش تولید آلبومین مانند زمانی که ممکن است همراه با سیروز باشد.
  • از دست دادن انتخابی آلبومین از جریان خون، همانطور که ممکن است در بیماری کلیه (سندرم نفروتیک) رخ دهد.

نسبت بالای A / G ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

  • کاهش تولید ایمونوگلوبولین‌ها همان‌طور که در برخی از نقائص ژنتیکی اتفاق می‌افتد.
  • لوسمی‌ها

خیر، مصرف بیش‌تر پروتئین موجب افزایش در نتیجه‌ی تست پروتئین توتال نمی‌شود.

 رژیم خاصی وجود ندارد.

می‌توان از توصیه‌های نهادهای مختلف در مورد یک رژیم غذایی متعادل پیروی کرد.

گلوبولین‌ها گروهی از پروتئین‌ها در خون هستند که برخی از آن‌ها توسط کبد و برخی دیگر توسط سیستم ایمنی تولید می‌شوند. آن‌ها به مبارزه با عفونت و انتقال مواد مغذی کمک می‌کنند. چهار نوع اصلی وجود دارد: آلفا ۱، آلفا ۲، بتا و گاما.

 آن‌ها با استفاده از تست‌های مختلف اندازه‌گیری می‌شوند:

آزمایش پروتئین توتال -  آلبومین و گلوبولین را اندازه‌گیری می کند.

الکتروفورز پروتئین سرم - می‌تواند برای اندازه‌گیری گروه‌های مختلف پروتئین‌های گلوبولین استفاده شود.

بله، آزمایش پروتئین می‌تواند روی انواع مختلف مایعات بدن انجام شود. پروتئین‌ها از طریق ادرار نیز اندازه‌گیری می‌شوند. هدف از آزمایش پروتئین ادرار و تفسیر نتایج آن، متفاوت از خون است.

برای اطلاعات بیشتر به تست‌های" آزمایش مایعات بدن، پروتئین ادرار و آنالیز ادرار" مراجعه کنید.

 بسیاری از داروها ممکن است سطح پروتئین توتال را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله: استروژن‌ها، استروئیدها و داروهای ضد بارداری خوراکی.

تمام داروهای مصرفی تجویز شده یا بدون نسخه پزشک، مکمل‌ها یا مواد غیرقانونی مصرفی خود را به پزشک خود اطلاع دهید.

© 2020 پل ایده آل پارس. تمام حقوق نزد شرکت پل ایده‌ال پارس محفوظ است.

WWW.MEDPIP.COM