آزمایش ویدال برای تشخیص آنتی‌بادی‌های موجود در سرم بیماران مبتلا به تیفوئید (حصبه) و یا پاراتیفوئید (شبه حصبه) انجام می‌شود.علت بیماری‌های فوق آلودگی با باسیل‌های جنس سالمونلا است که از دسته باسیل‌های روده‌ای می‌باشند. این باسیل‌ها از راه دستگاه گوارش وارد بدن انسان می‌شوند و موجب بیماری‌های زیر می‌شوند:
– تب‌های تیفوئیدی و پاراتیفوئیدی که به نام تب‌های روده‌ای معروف هستند.
– سپتی سمی و عفونت خون.
– مسمومیت‌های غذایی
باسیل‌های تیفوئیدی و پاراتیفوئیدی را می‌توان قبل از مثبت شدن تست ویدال به ترتیب از خون و مدفوع و ادرار جدا کرد. بتدریج که تیتر آنتی بادی بالا می‌رود کشت‌های مثبت میکروب نیز کمتر می‌شوند. 90 تا 95 درصد بیماران 4 هفته بعد از ورود میکروب به بدن آزمایش ویدال آن‌ها مثبت می‌شود.
آزمایشات سرولوژیکی از هفته دوم به بعد مثبت می‌شوند. معمولاً در اواخر هفته اول در ۵۰% موارد آنتی بادی علیه آنتی ژن پیکری میکروب (آنتی ژن O) در سرم بیماران مشاهده می‌شود و پس از ۴ هفته در حدود ۹۵- ۹۰% موارد تیتر آنتی بادی در سرم افراد علیه آنتی ژن O مثبت می‌شود. حداکثر تیتر علیه آنتی ژن O در هفته ششم ظاهر می‌شود که پس از ۶ ماه تا یک سال تیتر پایین می‌آید و از بین می‌رود. افزایش تیتر علیه آنتی ژن O بهترین نشانه آلودگی جدید می‌باشد. در صورتی که آنتی بادی علیه آنتی ژن فلاژله‌ای (آنتی ژن H ) آهسته تر بالا می‌رود و ممکن است سال‌ها همچنان بالا باقی بماند. آنتی بادی علیه آنتی ژن Vi در ناقلین سالم یا بیمار و یا بیمارانی که بهبود یافته اند مشاهده می‌شود.
سرم خون که از طریق خونگیری از سیاهرگ بازوئی بدست می‌آید.
خیر
آزمایش ویدال روشی است که ممکن است برای کمک به تشخیص احتمالی تب روده، که به آن تب حصبه نیز گفته می‌شود، انجام شود. اگرچه این آزمایش معمولاً در ایالات متحده یا سایر كشورهای پیشرفته انجام نمی‌شود، اما در بسیاری از كشورهای جدید كه تب روده بومی است و منابع محدود نیاز به استفاده از گزینه‌های تست سریع و مقرون به صرفه دارند، هنوز در حال انجام است.
در حالی که انجام این آزمایش آسان است، اما نگرانی در مورد قابلیت اطمینان آزمایش ویدال همچنان وجود دارد. این تست برای بیماری تب تیفوئید اختصاصی نیست و در صورتی که فرد مبتلا به عفونت نباشد می‌تواند مثبت باشد.
تب روده نوعی بیماری تهدیدکننده حیات است که در اثر عفونت با باکتری سالمونلا انتریکا سروتیپ تایفی (S.typhi) ایجاد می‌شود و معمولاً از طریق غذا و نوشیدنی‌های آلوده به مواد مدفوعی، منتقل می‌شود. این بیماری شامل علائمی مانند تب بالا، خستگی، سردرد، درد شکم، اسهال یا یبوست، کاهش وزن و بثورات پوستی است که به عنوان " لکه‌های گل سرخ " شناخته می‌شود.
تشخیص و درمان به موقع مهم است زیرا عوارض جدی، از جمله خون‌ریزی شدید روده یا سوراخ شدن روده، ممکن است در عرض چند هفته ایجاد شود.
این عفونت در ایالات متحده و سایر کشورهای صنعتی نادر است اما بیش‌تر در کشورهای در حال توسعه، از جمله هند، مناطقی از جنوب و شرق و جنوب شرقی آسیا و کشورهایی در آفریقا، کشورهای حوزه ی کارائیب، آمریکای مرکزی و جنوبی و اروپای شرقی شایع است.
موارد تب روده‌ای در ایالات متحده معمولاً در مسافران به این مناطق بومی دیده می‌شود. در ایالات متحده و سایر کشورهای پیشرفته، آزمایش تب روده‌ای معمولاً شامل کشت خون برای شناسایی باکتری‌ها در هفته اول بیماری است که تب وجود دارد.
آزمایش کشت مدفوع، مغز استخوان، و ادرار نیز ممکن است انجام شود. با این حال، کشت خون در مناطقی از جهان که فاقد منابع لازم برای تجهیزات اتوماتیک هستند، می‌تواند وقت‌گیر و هزینه‌بر باشد. در کشورهای در حال توسعه، مانند آفریقا، آزمایش ویدال همچنان به جای کشت مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا انجام آن سریع‌تر، ساده‌تر و ارزان‌تر است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) گفته است با توجه به عوامل مختلفی که می‌توانند در نتایج آزمایش ویدال تأثیر بگذارند، بهتر است زیاد به این آزمایش اعتماد نکنید. WHO در عوض استفاده از کشت‌ها را هر زمان ممکن توصیه می‌کند. تا زمانی که گزینه ساده، ارزان و قابل اطمینان دیگری در دسترس نباشد، استفاده از آزمایش ویدال احتمالاً در آن کشورهایی که منابع محدودی دارند، ادامه خواهد داشت.
آزمایش‌های جدیدتر و سریع آنتی‌بادی برای تب تیفوئید به صورت تجاری در دسترس است، چندین مورد از آن‌ها در مطالعات مقایسه‌ای با سایر ازمایشات با قابلیت اطمینان، به عنوان مثال در هند و آفریقا، درحال انجام است. به نظر می‌رسد نتایج از نظر اطمینان متفاوت از نتایج کشت خون می‌باشند.
توضیحات:
تب روده یا تیفوئید با علائمی نظیر احساس ناخوشی، سرفه‌های خشک، سردرد، درد عضلانی و تبی که به تدریج افزایش می‌یابد شروع می‌شود. در این مرحله کشت خون و جداکردن باکتری سالمونلا تایفی ارزش تشخیصی دارد. در هفته‌های بعد می‌توان از آزمایش سرمی ویدال استفاده نمود. آزمایش ویدال بر اساس نشان دادن حضور آنتی‌بادی در سرم بیمار عفونی شده است که علیه آنتی ژن سوماتیک یا پیکری (o) و یا علیه آنتی ژن فلاژله‌ای (H) تولید شده است. اگر تیتر آنتی‌بادی علیه آنتی ژن TO در یک عفونت فعال بیش از ۱/۱۶۰ باشد نتیجه‌ی این تست مثبت است و یا اگر تیتر آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن TH در یک عفونت مربوط به زمان گذشته و یا در یک فرد ایمن شده بیش از ۱/۱۶۰ باشد نتیجه مثبت تلقی می‌گردد. البته همانطور که گفته شد یک تست ویدال به تنهایی به ویژه در نواحی اندمیک بیماری مثل شبه قاره هند و برخی کشورهای آفریقا و آسیای جنوب شرقی ارزش کلینیکی اندکی دارد. تیترهای معادل ۱/۲۰ یا ۱/۴۰ و یا ۱/۸۰ نرمال و منفی در نظر گرفته می‌شوند. مثبت بودن تست ویدال باید به وسیله کشت و یا آزمایش‌های ملکولی تائید شود.
