آزمایش آگلوتینین سرد

برای کمک به تشخیص بیماری آگلوتینین سرد و مشخص شدن علت کم‌‌خونی همولیتیک در فرد ممکن است از آزمایش آگلوتینین سرد استفاده شود. بعد از انجام آزمایش شمارش کامل خون (CBC)، اگر تعداد گلبول های قرمز و مقدار هموگلوبین کم باشد، به ویژه اگر این یافته‌ها با قرار گرفتن فرد در معرض دمای سرد مرتبط باشد، در آن صورت ممکن است برای پیگیری از این تست استفاده شود.

بیماری آگلوتینین سرد نوعی اختلال خود ایمنی نادر است که در آن اتوآنتی بادی های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن فرد به اشتباه گلبول‌های قرمز خودی را هدف قرار داده و از بین می‌برند و باعث کم خونی همولیتیک می‌شود. این آنتی بادی‌ها واکنش سرد دارند و می‌توانند علائم و نشانه‌های مربوط به کم خونی را پس از قرار گرفتن فرد مبتلا در معرض دمای سرد، ایجاد کنند. این بیماری ممکن است به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی شود که عفونت یا بیماری‌های دیگر موجب آن می‌شوند.

این آزمایش ممکن است هنگامی انجام شود که فردی نسبت به قرار گرفتن در معرض هوای سرد واکنش نشان دهد و علائم کم خونی همولیتیک را نشان بدهد که در این صورت بیماری آگلوتینین سرد مطرح می‌شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: خستگی، ضعف، کمبود انرژی، رنگ‌پریدگی پوست (رنگ پریدگی)، سرگیجه و یا سردردهای ناشی از کم‌خونی و هم‌چنین در برخی موارد کبودی و احساس درد در انگشتان دست، انگشتان پا، گوش‌ها و نوک بینی که در اثر قرار گرفتن در معرض هوای سرد ایجاد می‌شوند.

نتیجه آزمایش آگلوتینین سرد به طور معمول به صورت تیتر، مانند ۱:۶۴ یا ۱:۵۱۲ گزارش می‌شود. تیتر بیش‌تر به معنای وجود اتوآنتی‌بادی‌های بیش‌تر است. تیتر مثبت ممکن است به این معنی باشد که فرد آزمایش شده به بیماری آگلوتینین سرد مبتلا است. برخی از شرایط یا بیماری‌های دیگری که می‌توانند موجب بیماری آگلوتینین سرد (نوع ثانویه) شوند عبارتند از:

عفونت‌های مایکوپلاسما پنومونیه - تا ٪۷۵ از مبتلایان به این عفونت، مقادیر بالائی از آگلوتینین‌های سرد دارند.

مونونوکلئوز عفونی - بیش از ٪۶۰ مبتلایان به این عفونت، آگلوتینین سرد را افزایش می‌دهند اما کم‌خونی همراه با این عفونت نادر است.

برخی از سرطان‌ها از جمله لنفوم، لوسمی، و مولتیپل میلوما 

برخی دیگر از عفونت‌های باکتریایی مانند بیماری لژیونر و سیفلیس

برخی از عفونت‌های انگلی مانند مالاریا

برخی از عفونت‌های ویروسی مانند HIV، آنفلوانزا، عفونت ویروس سیتومگال، عفونت ویروس اپشتاین بار، هپاتیت C

تیترهای بالاتر اتوآنتی بادی‌ها و آن‌هایی که در دمای گرم‌تر واکنش نشان می‌دهند، با کم خونی همولیتیک و علائم بدتری همراه هستند.

درجه همولیز گلبول‌های قرمز و کم‌خونی همولیتیک از فردی به فرد دیگر و با هر بار قرار گرفتن در معرض سرما متفاوت خواهد بود. برخی از شرایط مانند مونونوکلئوز عفونی، غالبا با افزایش آگلوتینین‌های سرد همراه است اما کم‌خونی به ندرت به همراه آن مشاهده می‌شود.

این تست در بیماری‌هایی که به طور ثانویه افزایش تیتر اتوآنتی بادی‌های سرد دارند (مانند منونوکلئوز عفونی یا عفونت مایکوپلاسما پنمونیه) به ندرت درخواست می‌شود. از آن‌جا که این آزمایش برای این شرایط اختصاصی نیست، به طور معمول برای تشخیص یا نظارت بر آن‌ها درخواست داده نمی‌شود.

این چیزی است که پزشک باید آن را تعیین کند. با پزشک خود مشورت كنيد كه چه کارهایی را مي‌توان براي كاهش آگلوتينين‌هاي سرد انجام داد.

برای به حداقل رساندن حالات رنگ پریدگی انگشتان دست و پا که دردناک هستند و تخریب غیرطبیعی گلبول‌های قرمز خون (همولیز)، قرارگرفتن در معرض دمای سرد را باید محدود کرد یا از آن اجتناب نمود.

باید توجه داشت که حساسیت افراد مختلف نسبت به یکدیگر متفاوت است. بعضی از آن‌ها ممکن است با نوشیدن یا خوردن چیز سرد یا دوش گرفتن با آب سرد تحت تأثیر قرار بگیرند. شما باید با پزشک خود در مورد راهکارهای مدیریت وضعیت خود صحبت کنید.