آزمایش تست PCR و آزمایش مولکولی کووید 19

آزمایش‌های مولکولی برای اندازه گیری مقادیر بسیار کمی از ماده ژنتیکی ویروس، برای تشخیص حضور SARS-CoV-2  طراحی شده‌اند.

برای انجام آزمایش، مواد ژنتیکی از نمونه آزمایش شما جدا شده و بارها کپی می‌شود.  ماده ژنتیکی می‌تواند از نظر مقادیر جزئی از  SARS-CoV-2 آنالیز شود و به دلیل روند کپی کردن، حتی مقادیر کمی را می‌توان تشخیص داد.

اسیدهای نوکلئیک ماده ژنتیکی است که مورد آنالیز قرار می‌گیرد و فرآیند کپی برداری به عنوان تقویت (آمپلیفیکاسیون) شناخته می‌شود. به همین دلیل، آزمایش تقویت اسید نوکلئیک (NAAT) نام فنی این نوع آزمایش مولکولی است.

انواع مختلفی از روش‌های آزمایشگاهی برای انجام این نوع آزمایش وجود دارد. از RT-PCR معمولاً در آزمایش COVID-19 استفاده می‌شود. نمونه‌هایی از روش‌های دیگر که ممکن است در تقویت (تکثیر) اسیدهای نوکلئیک مورد استفاده قرار گیرد شامل موارد زیر است:

تکثیر هم دمای وابسته به حلقه یا تقویت ایزوترمال متصل به حلقه  (LAMP)

تقویت واسطه رونویسی (TMA)

واکنش تقویت اندونوکلئاز ( NEAR)

تقویت جابجایی رشته (SDA)

تناوب های کوتاه پالیندروم

فاصله دارِ منظمِ خوشه ای (CRISPR)

تقویت وابسته به هلیکاز (HDA) 

این نوع تکنیک‌های آزمایشگاهی به‌طور انحصاری برای COVID-19 استفاده نمی‌شود، بلکه می‌توانند برای شناسایی انواع دیگر ویروس‌ها مورد استفاده قرار گیرند و آزمایشاتی در دسترس است که می‌تواند همان نمونه آزمایش را برای SARS-CoV-2 و همچنین سویه‌های مختلف آنفولانزا آنالیز کند.

عوامل زیادی از شرایط مختلف وجود دارد که در آن آزمایش COVID-19 مولکولی می‌تواند مناسب باشد.

اگر علائم COVID-19 را دارید، آزمایش PCR یا آزمایش مولکولی دیگر به عنوان مطمئن ترین روش برای تعیین اینکه آیا به بیماری COVID-19 مبتلا شده اید می تواند کمک کننده باشد. در اینگونه موارد، آزمایش در روند تشخیص استفاده می شود.

از یک تست مولکولی نیز می‌توان برای غربالگری استفاده کرد. اگر علائمی ندارید، ممکن است در موارد زیر آزمایش مولکولی انجام شود:

• شما با کسی که در او تشخیص COVID-19 داده شده، از نزدیک در تماس بوده‌اید.

• شما در مکان هایی با خطر انتقال زیاد ویروس مانند مسافرت یا مکان های پرازدحام بوده‌اید.

• شما در محیطی مانند مرکز اصلاح و تربیت، خانه سالمندان یا سرپناه بی‌خانمان زندگی یا کار می‌کنید که در آنجا خطر گسترش ویروس یا موارد شدید کوید ۱۹وجود دارد.

• شما قصد انجام اقدام پزشکی مانند یک جراحی یا روشی را دارید که ذرات ریز هوا را به نام آئروسل تولید می‌کند.

• شما در حال مصرف دارویی هستید که بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می‌گذارد.

• برای مسافرت یا شرکت در فعالیت دیگری لازم است به کارفرمای خود نتیجه منفی آزمایش را ارائه دهید.

از آنجا که کاربردهای مختلفی از آزمایشات مولکولی کووید -۱۹ وجود دارد، پزشک می‌تواند به بهترین وجه توضیح دهد که آیا این نوع آزمایش برای شرایط شما مناسب است یا خیر.

همچنین مهم است توجه داشته باشید اینکه چه کسی باید با استفاده از PCR یا آزمایش مولکولی دیگر آزمایش شود،  به ظرفیت آزمایش موجود در منطقه شما بستگی دارد. هنگامی که منابع برای آزمایش محدود است، ممکن است استفاده های معینی از تست کردن در اولویت قرار گیرد.

با توجه به شرایط شما، روش‌های مختلفی برای دسترسی به آزمایش PCR یا آزمایش مولکولی دیگر برای COVID-19 وجود دارد.

اگر علائم COVID-19 دارید، باید با پزشک خود تماس بگیرید و اگر علائم شدید است، باید به بیمارستان بروید یا با خدمات فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. اگر علائمی دارید، پزشک می‌تواند آزمایش مولکولی تشخیصی را درخواست کند. به‌صورت مشابه اگر نتیجه‌ی مثبت در یک تست سریع، یا تست آنتی ژن داشته یا در آزمایش خانگی مثبت شده اید، باید با پزشک خود اطلاع دهید که احتمالا نتیجه را با استفاده از PCR یا آزمایش مولکولی تأیید کند.

در برخی موارد، مانند بعد از تماس نزدیک با فرد مبتلا به COVID-19، پزشک ممکن است آزمایش را به عنوان یک روش غربالگری برای عفونت SARS-CoV-2 درخواست کند حتی اگر بدون علامت باشید.

اگر پزشک شما آزمایش PCR را توصیه کند، ممکن است نمونه آزمایش را در مطب خود گرفته و یا شما را به مکان دیگری مانند آزمایشگاه یا مکان‌های نمونه‌گیری درون اتومبیل، جایی که می‌توان با سواب از بینی یا گلو نمونه گرفت، ارجاع دهد.

همه آزمایش‌های PCR به نسخه پزشک احتیاج ندارند. برای بسیاری از انواع غربالگری، می‌توانید برای گزینه‌های آزمایش مستقیماً با یک آزمایشگاه یا کلینیک بهداشتی تماس بگیرید. برخی از آزمایش‌های مولکولی برای COVID-19 به‌عنوان آزمایشات مراقبت (در بالین) انجام می‌شوند، به این معنی که آن‌ها می‌توانند نتایج را بدون نیاز به ارسال نمونه به آزمایشگاه ارائه دهند. این آزمایشات سریع و همچنین آزمایشات خانگی ممکن است نیاز به تأیید با تکرار یک آزمایش مولکولی توسط آزمایشگاه داشته باشد.

آزمایشات PCR در خانه با نسخه و بدون نسخه قابل انجام است. آزمایش‌های مولکولی کووید-۱۹ در خانه به طور کلی در دو دسته قرار می‌گیرند:

• جمع‌آوری نمونه در خانه توسط خود فرد: در این آزمایشات، شما با یک سواب از بینی یا گلو خود نمونه گرفته و یا نمونه بزاق را جمع‌آوری می‌کنید و آن را از طریق پیک یا پست به آزمایشگاه می‌فرستید. نتایج معمولاً ظرف چند روز پس از دریافت نمونه توسط آزمایشگاه داده می‌شود.

• خودآزمایی در منزل: این تست‌ها نیز شامل گرفتن نمونه آزمایش توسط خود فرد می‌باشد، اما سپس این نمونه در خانه با استفاده از دستگاهی که در کیت آزمایش وجود دارد، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. این آزمایشات اغلب در طی ۳۰ دقیقه نتیجه می‌دهند.

با هر یک از دو نوع آزمایش در خانه، رعایت دستورالعمل‌های کیت برای جمع‌آوریِ مناسبِ نمونه  و جلوگیری از آلودگی احتمالی ضروری است.

در حالی که تست‌های خانگی به‌طور کلی دقیق هستند، اما به اندازه تست‌های آزمایشگاهی استاندارد قابل اعتماد نیستند تست‌های سریع نسبت به آزمایش‌های انجام شده در آزمایشگاه از نظر نتیجه نادرست بسیار حساس‌تر هستند.

در صورت مثبت بودن آزمایش، باید با پزشک خود تماس بگیرید که ممکن است بخواهد آزمایش با روش  PCR تکرار شود. شما یا پزشک‌تان ممکن است لازم باشد با مرکز بهداشت نزدیک خود که مسئول پیگیری تعداد COVID-19 است، تماس بگیرید.

هزینه PCR یا آزمایش‌های مولکولی دیگر به محل جمع‌آوری نمونه، نحوه انجام آزمایش، نوع درخواست آزمایش توسط پزشک و همچنین نوع بیمه درمانی بستگی دارد.

مولفه‌های احتمالی هزینه‌های آزمایش شامل ویزیت در مطب، هزینه‌های نمونه‌گیری با سواب از بینی یا گلو درمحل و هزینه‌های روش انجام آزمایش توسط آزمایشگاه است. در صورت درخواست پزشک، بیشتر این هزینه‌ها توسط بیمه تحت پوشش قرار می‌گیرد، اما ممکن است از شما کسری از هزینه دریافت شود. در برخی موارد، مکان‌های دولتی تمام هزینه‌های آزمایش COVID-19 را پوشش می‌دهند.

آزمایش‌های خانگی که توسط پزشک درخواست نمی‌شوند، معمولاً تحت پوشش بیمه نیستند. گزینه‌های آزمایش در خانه اغلب با کمتر از ۱۵۰ دلار در هر آزمایش در دسترس هستند.

با پزشک و مرکز بیمه خود صحبت کنید تا تعیین کنید کدام آزمایش برای شما مناسب‌تر است و برای آزمایش چه هزینه‌هایی را باید شما پرداخت کنید.

در حالی که هیچ آزمایشی ۱۰۰٪ دقیق نیست، PCR و سایر آزمایشات مولکولی به‌طور گسترده‌ای معتبرترین روش برای تشخیص COVID-19 هستند.

از آنجا که آزمایش می‌تواند مقادیر بسیار کمی از مواد ژنتیکی SARS-CoV-2 را نیز تشخیص دهد، به ندرت اتفاق می‌افتد که آزمایش مثبت باشد اگر فردی آلوده نباشد یا اخیراً آلوده نشده باشد.

یک نتیجه آزمایش منفی معمولاً دقیق است، اما گاهی اوقات نتایج منفی کاذب گزارش شده است که در آن ویروس در یک نمونه از شخصی که آلوده است، شناسایی نمی‌شود.

اگرچه این آزمایشات معمولاً بسیار قابل اعتماد هستند، اما عوامل مختلفی می‌توانند بر دقت آزمایش مولکولی تأثیر بگذارند. بخشی از بدن که نمونه گرفته شده است، جمع‌آوری نمونه مناسب و جابجایی آن و روش آنالیز آزمایشگاهی ممکن است بر نتیجه آزمایش تأثیر بگذارد.

تست‌های سریع و آزمایشات مراقبت در بالین نیز معمولاً قابل اعتماد هستند اما ممکن است دقت کمتری نسبت به تست‌های آزمایشگاهی داشته باشند. به‌همین دلیل، نتایج آزمایشات سریع PCR ممکن است با آزمایش مجدد با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی تأیید شود.

در بسیاری از موارد، پس از آزمایش مولکولی، هیچ آزمایش تکمیلی لازم نیست. اگر سوال یا تردید در مورد نتیجه اولیه شما وجود داشته باشد، ممکن است آزمایش دوم مولکولی توصیه شود. اگر علائمی دارید، ممکن است طیف وسیعی از آزمایش‌های پزشکی دیگر برای بررسی وضعیت شما استفاده شود. پزشک بهترین فرد برای پیشنهاد دادن برای انجام هر نوع آزمایش تکمیلی در شرایط شما است.

آزمایش PCR و آزمایش‌های آنتی ژن، روش‌هایی برای تشخیص عفونت فعال SARS-CoV-2 هستند، اما این کار را به روش‌های مختلف انجام می‌دهند.

آزمایش‌های مولکولی مانند PCR در جستجوی ماده ژنتیکی SARS-CoV-2 هستند.

آزمایش‌های آنتی ژن وجود نوع خاصی از پروتئین را شناسایی می کنند که به‌عنوان آنتی ژن شناخته می‌شود و در قسمت خارجی ویروس یافت می‌شود.

آزمایشات مولکولی و تست‌های آنتی ژن را می‌توان روی نمونه‌ای که از بینی شما گرفته شده است انجام داد، اما آزمایشات مولکولی را می‌توان روی بزاق یا نمونه‌های گلو نیز انجام داد. هر دو نوع آزمایش را می‌توان در آزمایشگاه یا با یک سیستم آزمایش سریع (مراقبت در بالین) انجام داد.

به‌طور کلی، آزمایشات PCR دقیق‌تر از آزمایش‌های آنتی ژن می‌باشند و در برخی موارد، PCR برای تأیید نتیجه آزمایش آنتی ژن استفاده می‌شود.

آزمایش PCR و آنتی بادی اهداف مختلفی دارند. PCR راهی برای جستجوی عفونت ویروسی فعال است در حالی که آزمایش آنتی بادی علائم عفونت در گذشته را نشان می‌دهد.

آنتی بادی‌ها توسط سیستم ایمنی بدن برای کمک به مبارزه با عفونت‌ها ایجاد می‌شوند. پس از آلوده شدن فرد به طور معمول چند هفته طول می‌کشد تا آنتی بادی ایجاد شود.

بنابراین آزمایش آنتی بادی برای تعیین اینکه آیا کسی در حال حاضر دارای  COVID-19 است، مفید نیست.